Alfred Zawadzki, znany również jako Kazimierz Ostachowski oraz Stanisław Staszowski, używający pseudonimów „Kos” i „Blady” (urodzony 17/30 lipca 1912 roku w Petersburgu, zmarł w grudniu 1942 roku w Cieszynie) był oficerem Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych oraz Armii Krajowej. Posiadał tytuł dyplomowanego porucznika artylerii w służbie stałej i był cichociemnym.
Życiorys
Alfred był synem Karola, mechanika pracującego na kolei, oraz Heleny z domu Antosiewicz. W 1932 roku ukończył maturę w Gimnazjum Państwowym im. Henryka Sienkiewicza w Sarnach. Rok później rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (w 6. baterii), a w następnym roku kontynuował edukację w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. W dniu 15 października 1936 roku został mianowany na stopień podporucznika, zajmując 14. lokatę w korpusie oficerów artylerii. W marcu 1939 roku pełnił służbę w 1 pułku artylerii motorowej w Stryju jako dowódca plutonu w szkole podoficerskiej.
Podczas kampanii wrześniowej dowodził 1. baterią 16 dywizjonu artylerii motorowej. Za swoje działania w tej kampanii otrzymał odznaczenie Virtuti Militari. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską, gdzie został internowany. Po ucieczce w październiku dotarł do Francji, gdzie trafił do Ośrodka Artylerii w Camp de Coëtquidan. Od 1 grudnia 1939 roku służył jako oficer w 1 baterii 1 Wileńskiego pułku artylerii lekkiej, później w Ośrodku Artylerii Motorowej, a po ukończeniu kursu oficerów obserwacyjnych w 1 baterii 1 pułku artylerii motorowej. W dniu 3 maja 1940 roku uzyskał awans na stopień porucznika.
Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie przydzielono go do 10. dywizjonu artylerii lekkiej. Po odbyciu stażu w brytyjskich jednostkach ukończył kurs Wyższej Szkoły Wojennej (pierwszy kurs na obczyźnie), zdobywając tytuł oficera dyplomowanego.
Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w zakresie dywersji został zaprzysiężony 6 lutego 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzut miał miejsce w nocy z 8 na 9 kwietnia 1942 roku podczas akcji „Cravat”, którą dowodził por. naw. Mariusz Wodzicki (zrzut odbył się na placówkę odbiorczą „Łąka”, znajdującą się 10 km na południowy zachód od Łowicza). Po aklimatyzacji, w maju 1942 roku, został przydzielony do Oddziału III Operacyjnego sztabu Okręgu Śląsk AK.
W grudniu 1942 roku został aresztowany przez gestapo na dworcu kolejowym w Piotrowicach. Przewieziono go do siedziby gestapo w Cieszynie, gdzie wkrótce zginął.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – za udział w kampanii wrześniowej.
Krzyż Walecznych – czterokrotnie, w tym raz pośmiertnie, 11 marca 1943 roku.
Upamiętnienie
W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie w 1980 roku odsłonięto tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej oraz cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, którzy polegli za niepodległość Polski. Wśród 110 wymienionych cichociemnych znajduje się również Alfred Zawadzki.
Przypisy
Bibliografia
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 442. ISBN 83-211-0537-8.
Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 71.
Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 3. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2002, s. 131–132. ISBN 83-910535-4-7.
Linki zewnętrzne
biogram na stronie elitadywersji.org – kompendium wiedzy o 316 Cichociemnych spadochroniarzach Armii Krajowej
