Alfred Woycicki

Alfred Woycicki (urodzony 21 czerwca 1906 we Lwowie, zmarł 29 stycznia 1971 w Krakowie) był polskim kierownikiem literackim w teatrze.

Życiorys

Był nieślubnym dzieckiem Tadeusza Pawlikowskiego, wychowywanym przez Władysława Woycickiego oraz Stanisławę z Szwargów. Ukończył gimnazjum we Lwowie, a następnie studiował polonistykę oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1926 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie uzyskał absolutorium na Uniwersytecie Jagiellońskim. Rozpoczął swoją karierę artystyczną jako recytator zarówno na scenie, jak i w radiu, pracując jako spiker, referent literacki oraz reżyser słuchowisk w krakowskim oddziale Polskiego Radia. Pełnił również funkcję referenta literackiego i prasowego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

W czasie niemieckiej okupacji był żołnierzem Armii Krajowej i przebywał w obozach Auschwitz, Gross-Rossen oraz Litomierzyce. Po wojnie powrócił do pracy w Teatrze im. Słowackiego (1945–1969), gdzie zajmował różne stanowiska: sekretarza teatru, kierownika nadzoru artystycznego, referenta prasowego, lektora, referenta oraz kierownika literackiego. Był także redaktorem programów i wydawnictw teatru, w tym: Wyspiański i teatr (1957), Słowacki i teatr (1959), 75 lat Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1969). Jako edytor przygotowywał wstępy do wyborów pism Karola Frycza (O teatrze i sztuce, 1967) oraz Teofila Trzcińskiego (O teatrze i muzyce, 1968). Zajmował się także przygotowaniem do druku pierwszych wydań wspomnień Jadwigi Toeplitz-Mrozowskiej (Słoneczne życie, 1963) oraz pracy Adama Grzymały-Siedleckiego (Tadeusz Pawlikowski i jego krakowscy aktorzy, 1971).

W 1954 roku był sekretarzem Ludwika Solskiego, a po jego śmierci zajmował się opracowaniem jego archiwum. W latach 1955–1956 opublikował Wspomnienia Ludwika Solskiego, które powstały na podstawie rozmów z aktorem. Publikował recenzje i artykuły w takich czasopismach jak Listy z Teatru, Ech Teatralne i Muzyczne, Teatr, Dialog oraz Theatre en Pologne. W latach sześćdziesiątych przewodniczył krakowskiemu oddziałowi SPATiF.