Alfred Wloka
Alfred Wloka (ur. 26 stycznia 1941 w Bielszowicach, zm. 27 kwietnia 2021 w Katowicach) był polskim duchownym rzymskokatolickim, prałatem, dziekanem oraz długoletnim proboszczem Parafii pw. WNMP w Radlinie-Biertułtowach. Był również kanonikiem Kapituły Metropolitalnej, wykładowcą akademickim, a także członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej oraz Rady ds. Ekonomicznych Archidiecezji Katowickiej. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Księgarni św. Jacka w Katowicach, był współzałożycielem i pełnomocnikiem Fundacji Ośrodka Dzieci Niepełnosprawnych w Wodzisławiu Śląskim, a także sekretarzem i kapelanem biskupa Herberta Bednorza. Dodatkowo działał jako dziekan dekanatu mikołowskiego i wodzisławskiego, współpracował z redakcją „Gościa Niedzielnego” oraz brał udział w I Synodzie Diecezji Katowickiej.
Ukończył Wyższe Śląskie Seminarium Duchowne w Krakowie.
Życiorys
Pochodził z górniczej rodziny z Bielszowic (obecnie dzielnica Rudy Śląskiej). Swoją drogę duchowną rozpoczął jako ministrant w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Bielszowicach. Od 1957 roku był członkiem stowarzyszenia Milicji Niepokalanej. W trakcie studiów został powołany do odbycia służby wojskowej, którą spędził jako saper-miner w Ciechanowie, Kazuniu i Warszawie, biorąc udział w rozminowywaniu oraz odgruzowywaniu stolicy. Święcenia diakonatu przyjął 12 marca 1964 roku w Krakowie, natomiast święcenia kapłańskie (prezbiteriatu) otrzymał z rąk bpa Herberta Bednorza 4 czerwca 1967 roku w katedrze w Katowicach. Jego posługa kapłańska obejmowała m.in. parafię pw. św. Marii Magdaleny w Radlinie oraz pw. św. Marii Magdaleny w Bielszowicach. Jako wikariusz pracował w parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Wodzisławiu Śląskim – Wilchwach w latach 1967–1970. W 1970 roku biskup Herbert Bednorz powołał go na kapelana i osobistego sekretarza, sprawując tę funkcję przez pięć lat. W tym czasie był również notariuszem Kurii Diecezjalnej. Dodatkowo, od 1974 roku pracował w redakcji „Gościa Niedzielnego” jako konsultant odpowiedzialny za redagowanie kroniki wydarzeń diecezjalnych oraz uczestniczył w sesjach I Synodu Diecezji Katowickiej, odpowiadając za sprawy porządkowe podczas sesji plenarnych. Od 1975 do 1978 roku pełnił funkcję rektora z tytułem proboszcza parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej. Krótko pełnił także obowiązki dziekana dekanatu mikołowskiego. W 1975 roku ukończył studia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, uzyskując tytuł magistra na podstawie pracy dyplomowej „Duszpasterski charakter wizytacji kanonicznych”. 5 sierpnia 1978 roku został mianowany wikariuszem ekonomem parafii pw. WNMP w Radlinie-Biertułtowach, a 10 października 1978 roku objął funkcję jej proboszcza.
W latach 1983–1997 był dziekanem dekanatu wodzisławskiego oraz członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej, później także Rady ds. Ekonomicznych Archidiecezji Katowickiej. Przewodniczył Radzie Nadzorczej Księgarni św. Jacka w Katowicach. Jako współzałożyciel i pełnomocnik Fundacji Ośrodka Dzieci Niepełnosprawnych w Wodzisławiu Śląskim oraz wykładowca dogmatyki w Studium Katechetycznym, znacząco wpłynął na lokalną społeczność. W 1986 roku został kanonikiem Kapituły Metropolitalnej. W latach 2003–2018 pełnił funkcję prepozyta Kapituły Katedralnej Katowickiej. W 2003 roku otrzymał nominację na kapelana Jego Świątobliwości od Jana Pawła II. 27 stycznia 2021 roku otrzymał medal „Infantis Dignitatis Defensori” („Obrońca godności dziecka”) z rąk Rzecznika Praw Dziecka.
Został pochowany na cmentarzu w Radlinie-Biertułtowach.
