Alfred Ritter von Hubicki (urodzony 5 lutego 1887 w Friedrichsdorfie, zmarły 14 lipca 1971 w Wiedniu) był generałem wojsk pancernych Wehrmachtu.
Życiorys
Urodził się 5 lutego 1887 roku w Friedrichsdorf (węg. Frigyesfalva, słow. Friďešovo, obecnie część osiedla Kolczyno) na Ukrainie. W jesieni 1905 roku, po zdaniu matury i ukończeniu Szkoły Kadetów w Wiedniu, rozpoczął służbę w cesarskiej i królewskiej armii. Otrzymał stopień kadeta-zastępcy oficera z datą 1 września 1905 i został przydzielony do 4 Pułku Artylerii Dywizyjnej w Wiedniu. Stopień podporucznika uzyskał 1 listopada 1907 roku. W 1910 roku został przeniesiony do 7 Dywizjonu Artylerii Konnej w Kisszentmiklós, gdzie pełnił funkcję adiutanta dywizjonu. W 1911 roku przyjęto go do Szkoły Wojennej w Wiedniu, a 1 listopada 1912 roku uzyskał stopień porucznika. Po ukończeniu szkoły w 1914 roku, został przydzielony do Sztabu Generalnego, gdzie spędził większość wojny, a także dowodził batalionem oddziałów górskich na froncie włoskim, zdobywając odznaczenia za męstwo i uzyskując tytuł szlachecki. 1 lipca 1915 roku awansował na kapitana.
Po zakończeniu wojny kontynuował karierę wojskową w austriackim Bundesheer, jednocześnie studiując prawo w Wiedniu, gdzie uzyskał doktorat. W 1935 roku awansował na generała majora i został zatrudniony w Ministerstwie Wojsk na stanowisku oficera sztabu generalnego przy Inspektoracie Armijnym. Pracował jako szkoleniowiec sztabowy oraz dowódca piechoty zmotoryzowanej. Od 1936 roku dowodził także Dywizją Szybką. Po Anschlussie w 1938 roku przeszedł do Wehrmachtu i objął dowództwo 4 Dywizji Lekkiej.
Alfred von Hubicki uczestniczył w niemal wszystkich kampaniach II wojny światowej w Europie. W trakcie kampanii wrześniowej dowodził niemieckimi oddziałami w bitwie pod Kamionką Strumiłową. Brał udział w kampaniach we Francji, na Bałkanach oraz w wojnie z ZSRR. Od 3 stycznia 1940 roku był dowódcą 9. Dywizji Pancernej. Za osiągnięcia swojej dywizji na Bałkanach został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. 15 kwietnia 1942 roku przekazał dowództwo nad 9. DPanc. Johannesowi Bässlerowi i objął dowództwo LXXXIX Korpusu Armijnego. W tym czasie awansował na generała wojsk pancernych, przydzielonego do Auffrischungsstab Mitte, oraz został szefem niemieckiej misji wojskowej na Słowacji. 1 października 1944 roku został przeniesiony do rezerwy oficerskiej. 31 marca 1945 roku zakończyła się jego służba wojskowa.
Ordery i odznaczenia
- Order Żelaznej Korony III. klasy
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (1934)
- Krzyż Żelazny II klasy (18 września 1939)
- Krzyż Żelazny II klasy (23 września 1939)
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (20 kwietnia 1941)
- Złoty Krzyż Niemiecki (22 kwietnia 1942)
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 (9 września 1942)
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis”
- Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami III klasy
- Kawaler Orderu Korony Wirtemberskiej
- Krzyż Komandorski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii
Przypisy
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.)
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.)
- Odznaczenia Alfreda von Hubicki. (ang.)
