Alfred Julian Theuer
Urodzony 1 października 1892 roku, Alfred Julian Theuer był polskim łyżwiarzem figurowym, a także działaczem i sędzią łyżwiarskim, arbitrem w lekkoatletyce oraz hokeju na lodzie. Pełnił także rolę kapitana żandarmerii w Wojsku Polskim II RP oraz Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Alfred Theuer urodził się 1 października 1892 roku. Kształcenie rozpoczął w C. K. II Szkole Realnej we Lwowie, gdzie w 1909 roku ukończył IV klasę.
Służba wojskowa
Wkrótce po ukończeniu szkoły, wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie początkowo otrzymał stopień porucznika piechoty. Od 30 czerwca 1920 roku dowodził plutonem żandarmerii 3 Dywizji Piechoty Legionów. 1 czerwca 1921 roku służył w 2 dywizjonie żandarmerii polowej, którego oddziałem macierzystym był dywizjon żandarmerii wojskowej Nr 7 w Poznaniu.
3 maja 1922 roku został potwierdzony w stopniu porucznika, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku, zajmując 47. lokatę w korpusie oficerów żandarmerii. W 1923 roku pełnił funkcję dowódcy plutonu Żandarmerii Kalisz, a rok później przeniesiono go do 6 dywizjonu żandarmerii we Lwowie. W maju 1930 roku został przeniesiony do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie jako oficer do zleceń, a 30 września tego samego roku awansował na stanowisko oficera śledczego. 2 grudnia 1930 roku Prezydent Rzeczypospolitej, Ignacy Mościcki, nadał mu stopień kapitana w korpusie oficerów żandarmerii z 5. lokatą, zezwalając jednocześnie na używanie oznak nowego stopnia przed 1 stycznia 1931 roku.
W dniach 15-16 grudnia 1930 roku przesłuchiwał majora Kazimierza Kubalę w głośnej sprawie dotyczącej oskarżenia pułkownika Ludomiła Rayskiego. Później był świadkiem w procesie sądowym majora Kubali.
W latach 1935–1939 dowodził Plutonem Żandarmerii Warszawa II (Cytadela Warszawska, blok 62). Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku był referentem w biurze dowódcy żandarmerii Armii „Modlin”, majora Tadeusza Kurzei.
Od stycznia do czerwca 1940 roku był dowódcą plutonu szkolnego w Szwadronie Zapasowym Żandarmerii w obozie Coëtquidan we Francji. 18 czerwca opuścił oboz z plutonem, kierując się do Radon Maximin. 20 czerwca stracił łączność z Szwadronem Zapasowym Żandarmerii, który wyruszył z portu rybackiego w La Turballe na wyspę Île d’Yeu.
Kariera sportowa
W okresie II Rzeczypospolitej Theuer aktywnie uczestniczył w sporcie, szczególnie w łyżwiarstwie figurowym. Startując w parach z lwowianką Martą Rudnicką, zdobył tytuł wicemistrza Polski w 1931 roku. 31 stycznia 1932 roku oboje wygrali mistrzostwa Warszawy, a 8 stycznia 1933 roku triumfowali w zawodach w Zakopanem. Na koniec stycznia 1933 roku ponownie zdobyli mistrzostwo Warszawy, a w lutym zajęli drugie miejsce podczas Wszechsłowiańskich Mistrzostw Łyżwiarskich w Ostrawie. 12 marca 1933 roku wygrali zawody w Wilnie. Początkowo para Rudnicka/Theuer była określana jako lwowska, a później jako warszawska.
Następnie zaczął występować w parze z Barbarą Chachlewską, z którą uczestniczył w Mistrzostwach Polski w 1934 roku oraz zdobył drugie miejsce na Wszechsłowiańskich Mistrzostwach Łyżwiarskich w Warszawie w dniach 2-4 lutego 1934 roku. W międzynarodowych zawodach w Zakopanem 6 stycznia 1935 roku zajęli ósme miejsce na mistrzostwach świata w Budapeszcie w 1935 roku. W 1936 roku zdobyli złoty medal mistrzostw Polski, a następnie ponownie zostali wicemistrzami Polski 21 lutego 1937 roku w Katowicach oraz 23 stycznia 1938 roku w Zakopanem. Oboje reprezentowali Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie.
6 grudnia 1926 roku został członkiem zarządu Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego. Był także sędzią hokeja na lodzie, pełniąc rolę rozjemcy podczas meczów towarzyskich we Lwowie oraz Katowicach, a także jako arbiter podczas turnieju finałowego Mistrzostw Polski 1928/1929 w Krynicy.
Pod jego kierunkiem oraz trenera PZŁ Juroka, w dniach 15-27 listopada 1932 roku zorganizowano kurs łyżwiarski dla zaawansowanych. 26 kwietnia 1931 roku i 20 września 1936 roku był wybierany na jednego z wiceprezesów zarządu Polskiego Związku Łyżwiarskiego. W tej roli, 30 listopada 1936 roku przedstawiał plany PZŁ dotyczące braku sztucznych lodowisk w Polsce.
Pełnił rolę sędziego łyżwiarstwa figurowego, między innymi podczas Mistrzostw Europy par sportowych w 1938 roku w Opawie oraz mistrzostw świata w Berlinie od 17 do 21 marca 1938 roku, gdzie był również kierownikiem polskiej kadry. Jako przedstawiciel Polskiego Związku Łyżwiarskiego, był członkiem komisji sędziowskiej podczas zawodów Mistrzostw Europy w łyżwiarstwie figurowym, które miały się odbyć w Zakopanem w dniach 3-6 lutego 1939 roku.
Na koniec 1928 roku został mianowany przez Polski Związek Lekkiej Atletyki na sędziego okręgowego w Lwowskim Okręgowym Związku Lekkiej Atletyki. Na początku marca 1936 roku wybrano go na członka komisji rewizyjnej nowego zarządu PZLA. Został również delegatem PZLA na Mistrzostwa Polski kobiet w Lekkoatletyce, które odbyły się 30-31 lipca 1938 roku w Grudziądzu.
Przed 1939 rokiem łyżwiarstwo figurowe w barwach WTŁ uprawiała również zawodniczka Theuer-Dąbrowska. W czasie powstania warszawskiego zginął plutonowy Alfred Theuer, ps. „Wolski”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie: przed 1924)
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jan Suliński: Żandarmeria organ bezpieczeństwa armii 1918–1945. Warszawa: Kompas II, 2003. ISBN 83-912638-5-1.
- Jan Suliński: Żandarmeria DOK I – Warszawa w latach 1918–1944. Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2015. ISBN 978-83-63700-18-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Tadeusz Kurzeja: Sprawozdanie z kampanii wrześniowej 1939 roku. [w:] Armia „Modlin” – Sztab, sygn. B.I.19b [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1945-11-21. s. 193–197. [dostęp 2017-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)].
