Alfred Tarnowski

Alfred Tarnowski (urodzony 3 marca 1917 roku we Lwowie, zmarł 24 listopada 2003 roku w Krakowie) był polskim szachistą oraz teoretykiem szachów.

Kariera szachowa

Po raz pierwszy z szachami zetknął się w wieku 14 lat. Swoje umiejętności szachowe rozwijał w rodzinnym Lwowie, gdzie mieszkał do 1945 roku. W 1940 roku uzyskał tam II kategorię radziecką, a po wyzwoleniu Lwowa w 1944 roku – I kategorię radziecką. Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadził się do Krakowa. W 1946 roku zadebiutował w pierwszych powojennych mistrzostwach Polski, które odbyły się w Sopocie, gdzie zajął siódme miejsce. W następnych latach jeszcze dwanaście razy awansował do finałów mistrzostw kraju, zdobywając dwa medale: złoty (w 1961 roku w Katowicach) oraz srebrny (w 1949 roku w Poznaniu). Brał udział w czterech olimpiadach szachowych (w latach 1952, 1958, 1960 i 1962), zdobywając 29½ punktów w 56 partiach, co dało mu procentowy wynik ogólny na poziomie 52,7%. Uczestniczył również w ośmiu turniejach i dwudziestu meczach międzynarodowych.

Tarnowski był uznawanym trenerem oraz teoretykiem. W centrum Krakowa prowadził klub szachowy „Juvenia”. Jako jeden z nielicznych polskich szachistów w tamtym okresie, publikował prace na temat teorii otwarć. Z jego analiz dotyczących wariantu Najdorfa obrony sycylijskiej korzystał sam Najdorf. Był ekspertem w zakresie partii hiszpańskiej oraz obrony słowiańskiej, a także obrony półsłowiańskiej, w której w 1950 roku pokonał arcymistrza Marka Tajmanowa. Uznawany był za jednego z najlepszych analityków w Polsce i współtwórcę tzw. szkoły krakowskiej. Jak pisze Stefan Witkowski, artykuł Tarnowskiego opublikowany w „Szachach” dotarł do Roberta Fischera, który na olimpiadzie w Złotych Piaskach w 1961 roku z sukcesem wykorzystał pomysł polskiego mistrza w partii z Najdorfem.

Najwyższy ranking, jaki osiągnął, wyniósł 2524 punkty i miał miejsce w 1950 roku.

Inne: Był jednym z założycieli znanego zespołu „Roma”.

Przypisy

Bibliografia

W. Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom II, Warszawa 1987, str. 1218.
W. Litmanowicz, „Polscy szachiści”, Warszawa 1982, str. 82.
Stefan Witkowski: Ostatni Mohikanin. Alfred Tarnowski (03.03.1917 – 24.11.2003), [w:] Panorama Szachowa, 2005, nr 5-6, s. 72-74.
Alfred Tarnowski – Szachy w Polsce (szachypolskie.pl)