Alfred Szczepański
Alfred Szczepański (urodzony 25 maja 1908 w Krakowie, zmarł 17 lutego 1954 tamże) był technikiem dentystycznym, a w okresie międzywojennym stał się jednym z czołowych polskich wspinaczy, zdobywając wiele trudnych dróg skalnych w Tatrach.
Życiorys
Był synem Ludwika Szczepańskiego oraz bratem Jana Alfreda Szczepańskiego. W gronie jego górskich towarzyszy, oprócz brata, znajdowali się m.in. Stanisław Krystyn Zaremba, Jadwiga Honowska, Mieczysław Szczuka, Jan Kazimierz Dorawski, Karol Wallisch, a sporadycznie także Mieczysław Świerz, Wincenty Birkenmajer i inni. Wspinaczki na wymagających trasach najczęściej prowadził jako główny wspinacz.
Ważniejsze osiągnięcia
- pierwsze przejście północno-wschodnią grzędą Zadniej Bednarzowej Turni (1926)
- pierwsze przejście Grani Wideł od Kieżmarskiego Szczytu do Niżniej Miedzianej Przełączki (1927)
- pierwsze przejście wprost południowo-zachodniego żlebu Koziej Przełęczy Wyżniej (1928)
- pierwsze przejście północno-wschodniej ściany Ponad Kocioł Turni (1929)
- nowa droga w skale i śniegu na Lodowy Szczyt przez Dolinę Śnieżną i Ramię Lodowego (1929)
- pierwsze przejście północno-wschodniej ściany Wielkiej Jaworowej Turni (1930)
- pierwsze przejście północnej ściany Skrajnej Jaworowej Turni (1931)
- pierwsze przejście północną ścianą Wielkiej Teriańskiej Turni (1932)
- ataki na niezdobyte wówczas: północno-wschodnią ścianę Rumanowego Szczytu (1927), zachodnią ścianę Łomnicy (1929)
Przypisy
Bibliografia
Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce.
