Alfred Emile-Léopold Stevens
Alfred Emile-Léopold Stevens (urodzony 11 maja 1823 w Brukseli, zmarł 29 sierpnia 1906 tamże) był belgijskim malarzem akademickim.
W 1844 roku przeniósł się do Paryża, gdzie kształcił się pod okiem Jeana Ingresa w École des Beaux-Arts. Uczestniczył w wielu międzynarodowych wystawach, w tym w Antwerpii w 1855 roku, a także wielokrotnie w Paryżu na Great Exhibition i International Exhibitions (w latach 1878 i 1889) oraz w Historical Exhibition of Belgian Art w Brukseli w 1880 roku. Jego prace koncentrowały się głównie na wykwintnych scenach rodzajowych, w których przedstawiał młode i piękne kobiety. Interesował się również japonistyką oraz sporadycznie tworzył pejzaże marynistyczne i alegorie. Od 1858 roku był żonaty z Marie Blanc (zmarła w 1891), z którą miał troje dzieci. Na starość powrócił do Brukseli, gdzie zmarł w 1906 roku.
Jego brat, Joseph Stevens (1816–1892), był uznawanym malarzem zwierząt. Najstarszy syn, Léopold (urodzony w 1861), również został malarzem, specjalizując się w portretach i pejzażach.
Wybrane prace
- Dama w różach, 1866, Bruksela
- Powrót z balu, Compiègne
- Całe szczęście, Bruksela
- Czytająca list, Ermitaż
Bibliografia
- Robert R. Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 191-192.
- Ian Chilvers, Oksfordzki leksykon sztuki, Warszawa: Arkady, 2002, s. 627. ISBN 83-213-4157-8.
Linki zewnętrzne
The correspondence of James Mc Neill Whistler – biografia. [dostęp 2008-08-28].
