Alfred Zenon Wiktor Schouppé
Alfred Zenon Wiktor Schouppé (urodzony 23 grudnia 1812 w Grabownicy Starzeńskiej, zmarły 15 kwietnia 1899 w Krynicy) był polskim malarzem, znanym przede wszystkim z pejzaży tatrzańskich.
Życiorys
Był uczniem Jana Nepomucena Głowackiego w Krakowie oraz Józefa Richtera w Warszawie. W 1837 roku, dzięki stypendium rządowemu, wyjechał na studia do Akademii św. Łukasza w Rzymie, gdzie kształcił się pod kierunkiem Tommasa Mindardiego. Po powrocie do Warszawy w 1840 roku, odbył liczne podróże zagraniczne. Po przejściu na emeryturę w 1897 roku, opuścił Warszawę. Prawie każdego roku odwiedzał Tatry. Jego tatrzańskie krajobrazy wyróżniają się poetycznością i idealizmem. Malował również obrazy o tematyce religijnej oraz zajmował się ilustratorstwem we współpracy z Juliuszem Kossakiem.
Był jednym z założycieli Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.
Choć głównie koncentrował się na pejzażach, na początku swojej kariery tworzył również obrazy religijne. Jako jeden z pionierów malował pejzaże tatrzańskie i współpracował z Juliuszem Kossakiem przy tworzeniu ilustracji.
Galeria
Przypisy
Bibliografia
Galeria Malarstwa Polskiego
Malarstwo Polskie w zbiorach za granicą, autorstwa Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej, Wydawnictwo Kluszczyński, 2003, ISBN 83-88080-85-7
Linki zewnętrzne
Alfred Zenon Wiktor Schouppé, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-01].
