Alfred Schack (ur. 10 czerwca 1895 w Żelaznej Górze w Prusach Wschodnich, zm. 22 marca 1978 w Meerbusch) był niemieckim wynalazcą oraz przedsiębiorcą. W 1931 roku założył firmę Rekuperator KG Dr.-Ing. Schack & Co. w Düsseldorfie.
Życiorys
Był synem ewangelickiego pastora Alberta Schacka i miał pięcioro rodzeństwa. Uczył się w gimnazjum w Braniewie, gdzie już wtedy interesował się fizyką, matematyką oraz elektrycznością. Maturę zdobył w Braniewie w Wielkanoc 1914 roku.
W latach 1914-1918 służył jako ochotnik w I wojnie światowej. Pod koniec konfliktu został wzięty do niewoli i spędził rok w brytyjskim obozie. Po powrocie do kraju rozpoczął studia z zakresu fizyki na Uniwersytecie Alberta w Królewcu, a od 1920 roku kontynuował je na Politechnice Gdańskiej. W ostatnim semestrze studiów był asystentem w Instytucie Fizyki i w 1920 roku uzyskał dyplom z fizyki technicznej.
W 1922 roku przeniósł się do Düsseldorfu, a rok później rozpoczął współpracę z Verein Deutscher Eisenhüttenleute. W tym samym roku ożenił się z Dorotheą Schuhmacher, z którą miał troje dzieci.
W 1924 roku obronił rozprawę doktorską zatytułowaną Über die Strahlung der Feuergase und ihre praktische Umsetzung (O promieniowaniu gazów pożarowych i ich praktycznym wykorzystaniu). Mimo że jego teoria była wówczas poddawana w wątpliwość, jej obalenie okazało się niemożliwe, co przyczyniło się do jego renomy w środowisku naukowym.
W 1929 roku wydał przełomową pracę Der industrielle Wärmeübergang (Przemysłowa wymiana ciepła). Był to pierwszy podręcznik skoncentrowany na praktycznych potrzebach inżynierów, który w kolejnych latach był wielokrotnie wznawiany i rozszerzany. Jeszcze po jego śmierci ukazała się nowa edycja, której współautorem był jego syn Kurtreiner.
14 lipca 1931 roku Alfred Schack założył firmę Rekuperator KG Dr.-Ing. Schack & Co. przy wsparciu Demag AG. Po początkowych trudnościach związanych z kryzysem gospodarczym lat 30., zakłady Röchling zleciły mu budowę zakładu, który stał się znany jako największy stalowy rekuperator (wymiennik ciepła). Następnie opracował inne istotne systemy, w tym pierwszy na świecie piec Siemens-Martin z ogrzewaniem rekuperatorowym oraz, w 1939 roku, pierwszy piec z gorącym nadmuchem.
W 1951 roku Alfred Schack uzyskał habilitację na Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen) i przez ponad 15 lat był tam wykładowcą (privatdocentem). W 1959 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.
W 1970 roku Alfred Schack powierzył swojemu synowi Kurtreinerowi stanowisko jedynego dyrektora zarządzającego firmy. W 1995 roku doszło do fuzji Rekuperator KG Dr.-Ing. Schack & Co. z firmą Schmidte Heissdampfgesellschaft mbH, co doprowadziło do powstania przedsiębiorstwa SHG Schack GmbH. Po rezygnacji Kurtreinera Schacka z funkcji dyrektora, firma działa obecnie na całym świecie pod nazwą Schmidtsche Schack – Arvos.
Jego bratem był Herbert Schack.
