Alfred Robens, Baron Robens of Woldingham
Alfred Robens, baron Robens of Woldingham (ur. 18 grudnia 1910 w Manchesterze, zm. 27 czerwca 1999) był brytyjskim politykiem oraz przemysłowcem, który był członkiem Partii Pracy, a później Partii Konserwatywnej. Pełnił funkcję ministra w drugim rządzie Clementa Attleego.
Był synem George’a Robensa, sprzedawcy bawełny, i Edith Robens. Swoją edukację zakończył w wieku 15 lat, po czym rozpoczął pracę jako chłopiec na posyłki. Następnie zatrudnił się w Manchester and Salford Co-operative Society, gdzie w wieku 22 lat objął stanowisko dyrektora. W kolejnych latach aktywnie działał w związkach zawodowych. W latach 1941-1945 zasiadał w radzie miejskiej Manchesteru. 9 września 1936 r. ożenił się z Evą Powell. Para nie miała własnych dzieci, lecz adoptowali syna, Alfreda.
W 1945 r. Robens został wybrany do Izby Gmin jako przedstawiciel okręgu Wansbeck. Po wyborach pełnił funkcję parlamentarnym sekretarzem w Ministerstwie Transportu, a w 1947 r. objął podobne stanowisko w Ministerstwie Paliwa i Mocy. Po likwidacji okręgu Wansbeck w 1950 r. reprezentował Blyth. W 1951 r. krótko był członkiem gabinetu jako minister pracy i służby narodowej.
Po tym, jak Partia Pracy przeszła do opozycji, Robens nadal piął się w partyjnej hierarchii. W 1955 r. został ministrem spraw zagranicznych w gabinecie cieni Clementa Attleego. W tym samym roku ubiegał się o stanowisko lidera laburzystów, jednak przegrał z Hugh Gaitskellem. W 1956 r. stracił urząd ministra spraw zagranicznych. W 1960 r. premier Harold Macmillan zaproponował mu stanowisko przewodniczącego Narodowej Rady Węgla (National Coal Board, NCB), na co Robens przystał.
Wraz z nominacją na przewodniczącego NCB w 1961 r. Robens otrzymał dożywotni tytuł parowski baron Robens of Woldingham i zasiadł w Izbie Lordów. Na tym stanowisku realizował rządowe cięcia wydatków na przemysł wydobywczy. W 1966 r. miała miejsce tragedia w Aberfan, gdzie osunięcie ziemi spowodowane tąpnięciem w kopalni zabiło 116 dzieci oraz 28 dorosłych. Robens przybył na miejsce katastrofy dopiero następnego dnia, ponieważ wcześniej odbierał nominację na kanclerza Uniwersytetu Surrey. Odmówił również pokrycia kosztów usunięcia zniszczeń z budżetu NCB. Śledztwo wykazało, że odpowiedzialność za katastrofę ponosi NCB z powodu niedopatrzeń. Robens złożył dymisję, która jednak nie została przyjęta, więc pozostał na czele NCB do 1971 r.
W 1969 r. objął przewodnictwo komisji bezpieczeństwa i higieny pracy. W 1966 r. został dyrektorem Banku Anglii. W latach 1971-1979 pełnił funkcję przewodniczącego Vickersa. Po 1979 r. związał się z Partią Konserwatywną. W 1982 r. wycofał się z aktywnego życia publicznego. Zmarł w 1999 r.
Bibliografia
- Alfred Robens, Human Engineering, Jonathan Cape, Londyn, 1970, ISBN 0-224-61837-7
- G. Tweedale, Robens, Alfred, Baron Robens of Woldingham (1910–1999) w Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 1998
