Alfred Rapacki

Alfred Rapacki, znany również jako „Złom” (ur. 29 czerwca 1897 w Brodach, zm. 20 września 1968 w Londynie) był oficerem piechoty w Wojsku Polskim II RP, a później majorem rezerwy.

Życiorys

Urodził się 29 czerwca 1897 roku w Brodach. W trakcie I wojny światowej służył w Legionach Polskich w ramach I Brygady. Od grudnia 1917 roku był członkiem Polskiego Korpusu Posiłkowego, a od stycznia 1918 roku przebywał we Lwowie, gdzie zaangażował się w działalność Polskiej Organizacji Wojskowej. Działając w stopniu podporucznika i używając pseudonimu „Złom”, objął stanowisko komendanta placu. W listopadzie 1918 roku uczestniczył w obronie Lwowa w czasie wojny polsko-ukraińskiej, pełniąc funkcję komendanta Reduty Piłsudskiego na II Odcinku. Wziął również udział w wojnie polsko-bolszewickiej, służąc w 5 pułku piechoty Legionów. Za swoje zasługi w wojnie 1918-1920 został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

W Wojsku Polskim awansował do stopnia porucznika piechoty z datą 1 czerwca 1919 roku, a później do stopnia kapitana piechoty, uzyskując starszeństwo od 1 lipca 1923 roku. W latach 20. był oficerem 54 pułku piechoty w Tarnopolu, a w 1923 roku pełnił funkcję przedstawiciela Ministerstwa Spraw Wojskowych przy Powiatowej Komitecie Nadawczym w Kossowie. W 1928 roku, jako oficer 66 pułku piechoty w Chełmnie, reprezentował MSWoj. przy PKN Baranowicze. Na początku lat 30. był oficerem 13 pułku piechoty w Pułtusku, gdzie działał jako komendant obwodu Pułtuskiego Związku Strzeleckiego. W czerwcu 1933 roku został przeniesiony do 40 Pułku Piechoty we Lwowie. W połowie lat 30. pełnił funkcję prezesa Związku Peowiaków we Lwowie. W czerwcu 1934 roku przeszedł do korpusu oficerów taborowych, zostając jednocześnie wyznaczonym na stanowisko oficera taborowego w 40 pp. W 1939 roku służył w 5 Dywizji Piechoty we Lwowie jako oficer taborowy.

Podczas kampanii wrześniowej był dowódcą taborów 5 Dywizji Piechoty i brał udział w obronie Warszawy. Po zakończeniu wojny osiedlił się na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie do końca życia pozostawał w stopniu majora rezerwy. Zmarł nagle 20 września 1968 roku w Londynie i został pochowany na Cmentarzu North Sheen.