Alfred Pellicer Muñoz OFM
Alfredo Pellicer Muñoz (10 kwietnia 1914 w Bellreguart, zm. 4 października 1936 pod Gandią) był hiszpańskim błogosławionym Kościoła katolickiego, męczennikiem oraz bratem zakonnym z zakonu franciszkanów, który stał się ofiarą prześladowań antykatolickich w czasie hiszpańskiej wojny domowej.
Życiorys
Na chrzcie otrzymał imię Jaime. Wychowany w rodzinie o głęboko zakorzenionych tradycjach chrześcijańskich, rozpoczął edukację w szkole franciszkańskiej w Benisie. Wstąpił do zakonu 25 sierpnia 1930 roku w klasztorze w Gilet, przyjmując imię zakonne Alfred. 4 lipca 1936 roku złożył tam profesję zakonną. Jego studia teologiczno-filozoficzne w seminarium duchownym w Onteniente zostały przerwane na skutek wybuchu wojny domowej w Hiszpanii. W obawie przed prześladowaniami schronił się w rodzinnym domu, gdzie 4 października został aresztowany przez milicję podczas odmawiania modlitwy różańcowej. Gdy odmówił wyrzeczenia się swojej wiary, został rozstrzelany tego samego dnia o godzinie 15:00 w pobliżu Gandii. O swojej śmierci za wiarę powiedział do matki:
Alfredo Pellicer Muñoz został pochowany na cmentarzu w Gandii, a po zakończeniu wojny jego relikwie przeniesiono na cmentarz w Bellreguart. Translacja do kościoła parafialnego miała miejsce przed beatyfikacją.
Proces informacyjny odbył się w Walencji w latach 1966-1969. Beatyfikacji dokonał papież Jan Paweł II w Watykanie 11 marca 2001 roku, w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy, którzy byli pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dniu jego śmierci (4 października) oraz w grupie męczenników 22 września.
