Alfred Obaliński

Alfred Obaliński (ur. 15 listopada 1843 w Brzeżanach, zm. 18 lipca 1898) – był polskim profesorem oraz lekarzem chirurgiem.

Życiorys

Urodził się w rejonie Lwowa, mając ormiańskie korzenie. Rozpoczął naukę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Brał udział w powstaniu styczniowym, w trakcie którego walczył w bitwie pod Miechowem. Po zakończeniu walk kontynuował studia, a w 1868 roku uzyskał tytuł doktora medycyny, a dwa lata później – doktora chirurgii i okulistyki. W tym okresie był asystentem profesora Antoniego Bryka, który zachęcił go do specjalizacji w dziedzinie urologii. W 1870 roku objął stanowisko ordynatora w Szpitalu św. Łazarza w Krakowie. W 1881 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy „Doświadczalny przyczynek do przesączania krwi do jamy otrzewnowej”. W 1888 roku został profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1897 roku objął funkcję kierownika Kliniki Chirurgicznej UJ.

Obaliński specjalizował się głównie w chirurgii plastycznej, ortopedii, chirurgii jamy brzusznej, urologii oraz chirurgii tarczycy. Opracował własną metodę przeszczepiania skóry i przeprowadzał operacje wrodzonych wad układu kostnego u dzieci. Jako pierwszy wprowadził użycie piłki Gigliego do kraniotomii w 1897 roku.

Jako pionier zwrócił uwagę na objaw zwiększonej aktywności robaczkowej w początkowej fazie niedrożności mechanicznej jelita.

Był również aktywny w chirurgii dróg moczowych, gdzie opracował nowatorską metodę umocowania nerki.

Obaliński był pierwszym lekarzem na ziemiach polskich, który zastosował rentgenografię w diagnostyce chirurgicznej. Wykorzystał zdjęcie rentgenowskie łokcia pacjenta po urazie, wykonane przez prof. Karola Olszewskiego 7 lutego 1896 roku w Zakładzie Chemicznym UJ, miesiąc po ogłoszeniu odkrycia promieni rentgenowskich przez Wilhelma Röntgena.

W 1896 roku jako pierwszy przeprowadził operację wycięcia żołądka i poprzecznicy. Był także założycielem i prezesem Krakowskiego Ochotniczego Towarzystwa Ratunkowego.

Zmarł i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera M, rząd wsch.).

Upamiętnienie

17 lutego 1900 roku w Kościele św. Anny odsłonięto tablicę pamiątkową, którą wykonał prof. Daun. Tablica została umieszczona po lewej stronie ołtarza, a jej rama z marmuru pińczowskiego otacza brązowe popiersie. Na dole tablicy widnieje napis: „Alfred Obaliński, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, urodzony 15 grudnia 1843 w Brzeżanach, zmarł 18 lipca 1898 r. w Krakowie. Ku wiecznej pamięci kamień ten położyli koledzy Tow. Lekarskiego krakowskiego i profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego”.

Przypisy

Bibliografia

Feliks Koneczny, Polskie Logos a Ethos, Warszawa-Poznań 1921

Linki zewnętrzne

Publikacje Alfreda Obalińskiego w bibliotece Polona

Przeczytaj u przyjaciół: