Alfred August Arnold Müller-Armack
Alfred August Arnold Müller-Armack (ur. 28 czerwca 1901 w Essen, zm. 16 marca 1978 w Kolonii) był niemieckim ekonomistą o orientacji neoliberalnej, myślicielem politycznym oraz wykładowcą akademickim, który był związany z freiburską szkołą ekonomii. Był jednym z współautorów powojennego niemieckiego cudu gospodarczego oraz pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki w latach 1952–1963.
To on wprowadził termin społeczna gospodarka rynkowa, a jego poglądy miały istotny wpływ na politykę gospodarczą Ludwiga Erharda. Müller-Armack był zwolennikiem własności prywatnej oraz integracji ustroju państwowego z gospodarką (ordoliberalizm) i podkreślał subsydiarną rolę państwa.
Życiorys
Müller-Armack urodził się w rodzinie Hermanna Justusa Müllera, pracownika firmy Krupp, i jego żony Elise Dorothee Armack. Nazwisko matki dodał do swojego nazwiska pod koniec lat 20.
Po ukończeniu szkoły średniej w 1919 roku, rozpoczął studia z zakresu ekonomii na uniwersytetach w Giessen, Fryburgu, Monachium i Kolonii. W 1923 roku uzyskał doktorat z nauk politycznych na podstawie rozprawy pt. „Das Krisenproblem in der theoretischen Sozialökonomik. Versuch einer Neubegründung der absoluten Überproduktionslehre”. Habilitację uzyskał w 1926 roku. W 1933 roku wstąpił do NSDAP, jednak nie angażował się aktywnie w jej działalność. Równocześnie był aktywny w organizacjach kościelnych i wspierał ruch Bekennende Kirche.
Kontynuował karierę akademicką na Uniwersytecie Kolońskim, gdzie w 1934 roku został adiunktem, a następnie profesorem. W 1938 roku objął stanowisko na Uniwersytecie w Münster, gdzie jako profesor zwyczajny kierował ośrodkiem badawczym zajmującym się mieszkalnictwem oraz gospodarką rynkową. W 1940 roku jego nominacja na kierownika Katedry Ekonomii na Uniwersytecie w Münster została wstrzymana przez Ministerstwo Oświaty Rzeszy z powodu zarzutów o brak nacjonalizmu, liberalnych przekonań oraz bliskie związki z Kościołem. W latach 40. jego prace naukowe koncentrowały się na historii ekonomii. W 1947 roku opublikował ważną pracę pt. „Zarządzanie gospodarką i gospodarka rynkowa”, w której koncepcja społecznej gospodarki rynkowej zyskała popularność jako trzecia forma ekonomiczna obok gospodarki planowej i kapitalizmu leseferystycznego.
W 1950 roku Müller-Armack powrócił na Uniwersytet w Kolonii jako profesor nauk ekonomicznych, gdzie założył Instytut Polityki Gospodarczej. W 1952 roku Ludwig Erhard mianował go szefem departamentu politycznego swojego ministerstwa. W latach 1958–1963 pełnił funkcję sekretarza stanu ds. integracji europejskiej w Ministerstwie Gospodarki. W 1960 roku został przewodniczącym Komitetu Polityki Gospodarczej EWG. Po odejściu Ludwiga Erharda z ministerstwa zrezygnował z pracy w rządzie i wrócił do wykładania na Uniwersytecie Kolońskim. W latach 1964–1968 był przewodniczącym Fundacji Konrada Adenauera. Do 1969 roku pełnił również funkcję radnego rady miejskiej w Kolonii z listy CDU. W 1970 roku przeszedł na emeryturę, ale do 1977 roku był członkiem Rady Dyrektorów Europejskiego Banku Inwestycyjnego.
Alfred Müller-Armack zmarł 16 marca 1978 roku w Kolonii i został pochowany na cmentarzu w Riedering. Od 2002 roku Uniwersytet w Münster przyznaje nagrody najlepszym absolwentom kierunków ekonomicznych, które noszą jego nazwisko.
Życie prywatne
Od 1934 roku jego żoną była Irmgard Fortmann (1912–1995). Para miała jednego syna, Andreasa.
