Jeremiah Alfred „Al” LeConey
Jeremiah Alfred „Al” LeConey (urodzony 11 marca 1901 w Moorestown, New Jersey, zmarły 11 listopada 1959 w Nowym Jorku) był amerykańskim lekkoatletą, specjalizującym się w biegach sprinterskich, który zdobył złoty medal olimpijski podczas igrzysk w 1924 roku w Paryżu.
Kariera sportowa
Podczas swoich studiów w Lafayette College w 1921 roku zajął drugie miejsce w akademickich mistrzostwach Stanów Zjednoczonych (IC4A) w biegach na 100 jardów oraz 220 jardów. W 1922 roku odniósł sukces, wygrywając mistrzostwa IC4A na obu tych dystansach, a także zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 220 jardów.
Na igrzyskach olimpijskich w 1924 roku w Paryżu LeConey biegł na ostatniej zmianie sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła złoty medal. W półfinale sztafeta ustanowiła rekord świata, osiągając czas 41,0 s, a w finale wyrównała to osiągnięcie. W skład zespołu wchodzili: Loren Murchison, Louis Clarke, Frank Hussey oraz Alfred LeConey. Po igrzyskach LeConey przebiegł 100 jardów w znakomitym czasie 9,4 s, jednak sędziowie uznali, że siła wiatru była zbyt duża, by móc uznać ten wynik za rekord.
Życie po karierze sportowej
Al LeConey został uwieczniony na znaczku pocztowym o wartości 3 centów, wydanym przez pocztę USA przed igrzyskami olimpijskimi w 1932 roku w Los Angeles. Mimo że był z wykształcenia inżynierem budownictwa, większość swojej kariery zawodowej spędził w branży ubezpieczeniowej, pracując jako aktuariusz.
== Przypisy ==
