Alfred Józef Kupka
Alfred Józef Kupka (ur. 19 października 1908 w Katowicach, zm. 16 sierpnia 1929 w Katowicach) był polskim bokserem, dwukrotnym mistrzem Polski w boksie oraz reprezentantem kraju.
Życiorys
Był synem rzeźnika. W latach 1926–1929 występował w klubach BKS Katowice oraz Policyjny KS Katowice. Uważany był za jeden z największych talentów bokserskich, które pojawiły się na polskim ringu w okresie międzywojennym. Posiadał dobre warunki fizyczne, mierzył 188 cm wzrostu i ważył około 90 kg. Charakteryzował się dużą wydolnością, elastycznością, a także wyjątkową koordynacją ruchową i szybkością. Oprócz boksu, trenował także piłkę nożną, grając na pozycji bramkarza w Kolejowym KS Katowice.
Będąc zawodnikiem wagi ciężkiej, zdobył tytuł mistrza Polski dwukrotnie, w 1928 i 1929 roku, a także wywalczył brązowy medal w 1927 roku w kategorii półciężkiej. W swoim karierze stoczył 50 walk, z czego 44 wygrał, 1 zremisował i tylko 5 przegrał, przy tym większość rywali nokautując lub zmuszając do poddania. Trzykrotnie, w latach 1928–1929, reprezentował Polskę, odnosząc 3 zwycięstwa.
16 sierpnia 1929 roku popełnił samobójstwo, strzelając do siebie z pistoletu w lokalu kantyny rzeźni miejskiej w Katowicach, gdzie pracował jako zawodowy policjant. Z informacji prasowych wynika, że w ostatnim czasie zmagał się z poważnymi zaburzeniami umysłowymi, a bezpośrednią przyczyną jego tragicznego czynu była dyskwalifikacja, którą otrzymał na zawodach w Bytomiu 15 sierpnia 1929 roku.
Przypisy
Bibliografia
Osmólski P., Leksykon boksu, Wyd. „Sport i Turystyka”, Warszawa 1989.
