Alfred Ludwik Kaftal
Alfred Ludwik Kaftal (ur. 23 marca 1931 w Warszawie, zm. 16 kwietnia 1995 tamże) był prawnikiem, profesorem nauk prawnych oraz profesorem zwyczajnym na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizował się w prawie oraz postępowaniu karnym.
Życiorys
W 1954 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Doktorat uzyskał w 1962 roku na podstawie rozprawy zatytułowanej Nieważność wyroków z mocy samego prawa w polskim prawie karno-procesowym, której promotorem był Stanisław Śliwiński. Habilitację obronił w 1967 roku, przedstawiając pracę Prawomocność wyroków sądowych w polskim prawie karnym procesowym. W 1976 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 roku osiągnął tytuł profesora zwyczajnego. Brał udział w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności.
Pełnił funkcję kierownika Zakładu Postępowania Karnego Uniwersytetu Warszawskiego od 1990 do 1995 roku.
Wybrane publikacje
- Kontrola prawomocnych orzeczeń w polskim procesie karnym (1971)
- System środków odwoławczych w polskim procesie karnym (1972)
- Kontrola sądowa postępowania przygotowawczego (1974)
- Przestępstwo ciągłe w polskim prawie karnym (1985)
Bibliografia
Michał Fajst: Alfred Ludwik Kaftal. W: Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Grażyna Bałtruszajtys (red.). Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 298-299. ISBN 978-83-7334-905-6.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Prof. zw. dr hab. Alfred Kaftal, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-08-25].
