Alfred Jan Schmidt
Alfred Jan Schmidt (urodzony 19 czerwca 1888 w Krakowie, zmarł 6 maja 1968 w Penley) był pułkownikiem piechoty Wojska Polskiego, działaczem na rzecz niepodległości oraz kawalerem Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Przyszedł na świat 19 czerwca 1888 roku w Krakowie, w rodzinie Rudolfa i Anny z Zagórskich. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie, podjął studia z zakresu chemii na Politechnice w Brnie. W latach 1912–1913 odbył roczną służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. W 1914 roku został zmobilizowany do c. i k. armii, a następnie trafił na front, gdzie dostał się do rosyjskiej niewoli. Spędził w niej cztery lata, a w 1918 roku znalazł się w Semipałatyńsku.
W trakcie wojny z bolszewikami walczył w 84 pułku piechoty.
30 kwietnia 1921 roku został zatwierdzony na stopień kapitana w piechocie, z datą 1 kwietnia 1920, w grupie oficerów byłej 5 Dywizji Strzelców Polskich. 3 maja 1922 roku uzyskał stopień majora z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku oraz 489. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego jednostką macierzystą był 82 pułk piechoty w Brześciu. 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 84 pułku piechoty w Pińsku. W listopadzie 1924 roku przeniesiono go do 39 pułku piechoty w Jarosławiu na stanowisko dowódcy II batalionu. W kolejnym roku awansował na kwatermistrza pułku. 23 stycznia 1928 roku został mianowany podpułkownikiem z datą starszeństwa 1 stycznia 1928 roku oraz 53. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 28 kwietnia 1928 roku przeniesiono go z 39 pp do 69 pułku piechoty w Gnieźnie, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W lipcu 1935 roku został dowódcą 78 pułku piechoty w Baranowiczach, gdzie pozostał do 1939 roku. W międzyczasie awansował na pułkownika z datą starszeństwa 19 marca 1938 roku oraz 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 dowodził etapami Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”.
Od 1 października 1941 do 8 stycznia 1942 roku był dowódcą 21 pułku piechoty. Następnie, od stycznia do kwietnia 1942 roku, dowodził 10 Dywizją Piechoty, która wchodziła w skład Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. W okresie od 7 września 1943 do 12 kwietnia 1944 roku był dowódcą 7 Dywizji Piechoty wchodzącej w skład Armii Polskiej na Wschodzie, a następnie Bazy Armii Polskiej na Wschodzie. Od maja do lipca 1944 roku był w dyspozycji dowódcy 2 Korpusu Polskiego, a od 27 lipca do grudnia tego roku pracował w Centrum Wyszkolenia Piechoty. Od grudnia 1944 do października 1945 roku pozostawał w dyspozycji dowódcy Jednostek Wojska w Wielkiej Brytanii. W latach 1945–1947 znajdował się w Rezerwie Personalnej Oficerów.
Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji. Zmarł 6 maja 1968 roku w Penley.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości – 10 grudnia 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi – 19 marca 1931 roku „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”
- Medal Zwycięstwa
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Grzegorz Gera. Ze znakiem Czerwonego Gryfa. Skrót dziejów 7. Dywizji Piechoty. „Militaria. Wydanie Specjalne: ilustrowany magazyn wojskowy”. 5 (63), 2018.
- Zbigniew Judycki, Bolesław Klimaszewski: Krakowianie w świecie: słownik biograficzny. Kraków: Oficyna Wydawnicza Kucharski, 2000. ISBN 83-913714-1-7. ISBN 978-83-913714-1-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
- Zbigniew Wawer: Znów w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 – marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Frod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menadżerów sp. z o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
