Alfred Hugenberg (urodzony 19 czerwca 1865 w Hanowerze, zmarł 12 marca 1951 w Kükenbruch) był znaczącą postacią w niemieckim przemyśle i polityce. Był członkiem pierwszego rządu Adolfa Hitlera, który powstał w 1933 roku.
Życiorys
Hugenberg przyszedł na świat w Hanowerze, jako syn Karla Hugenberga, który był członkiem pruskiego parlamentu. Studiował prawo w Getyndze, Heidelbergu oraz Berlinie, a także ekonomię w Strasburgu. W 1891 roku współzałożył ultranacjonalistyczną Ligi Pangermańską (Alldeutscher Verband). W latach 1894–1899 pełnił funkcję Regierungsassessora w Komisji Kolonizacyjnej, gdzie prowadził działania przeciwko Polakom. W 1900 roku ożenił się z kuzynką Gertrudą Adickes. W latach 1903–1907 pracował w pruskim ministerstwie finansów.
Hugenberg zajmował różnorodne stanowiska w zarządach banków (był prezesem w latach 1907–1908) oraz w przemyśle stalowym (prezes zarządu Zakładów Kruppa w latach 1909–1918). W 1916 roku rozpoczął tworzenie Koncernu Hugenberga (Hugenberg-Konzern), który skupiał firmy filmowe, reklamowe, wydawnicze i prasowe (do jego własności należały m.in. gazety codzienne: „Kösliner Zeitung”, „Oppelner Nachrichten”, „Schlesische Zeitung”, „Stargarder Zeitung”). Na początku lat 20. Hugenberg zyskał duży wpływ na niemiecką prawicową prasę poprzez swoją firmę wydawniczą, opartą na przejętym w 1916 roku wydawnictwie Scherl-Verlag, które publikowało m.in. czasopisma: „Die Gartenlaube”, „Die Woche”, „Der Kinematograph”, „Der Silberspiegel”, „Filmwelt”.
W okresie cesarskim należał do Partii Narodowo-Liberalnej, a w 1918 roku dołączył do Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej (Deutschnationale Volkspartei – DNVP), reprezentując ją w Zgromadzeniu Narodowym, które uchwaliło konstytucję Republiki Weimarskiej w 1919 roku, a następnie w Reichstagu. Po dramatycznej porażce DNVP w wyborach w 1928 roku objął stanowisko prezesa partii. Pozostał posłem w Reichstagu do 1945 roku, nawet po rozwiązaniu DNVP w 1933 roku, kiedy to zasiadał w frakcji nazistowskiej jako hospitant.
Radykalne poglądy Hugenberga doprowadziły do tego, że wielu bardziej konserwatywnych członków partii zdecydowało się opuścić jej szeregi i utworzyć Konserwatywną Partię Ludową (KVP).
W końcowych latach Republiki Weimarskiej, aż do momentu mianowania Hitlera na kanclerza przez prezydenta Hindenburga w 1933 roku, Hugenberg i DNVP współpracowali z NSDAP, stanowiąc opozycję wobec rządu Heinricha Brüninga oraz systemu prawnego Republiki Weimarskiej. Jednak w 1932 roku Hugenberg zdecydował się wesprzeć Franza von Papena, a w 1933 roku objął stanowisko ministra gospodarki, rolnictwa oraz wyżywienia w pierwszym gabinecie Hitlera. W czerwcu 1933 roku został zmuszony do rezygnacji z ministerialnej posady oraz do sprzedaży swoich mediów nazistom.
Po zakończeniu wojny został aresztowany przez Brytyjczyków. Zmarł w marcu 1951 roku w pobliżu Rinteln.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Życiorys. dikigoros.150m.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-26)].
