Angielski reżyser filmowy Alfred Hitchcock wystąpił w 38 z 52 zachowanych filmów fabularnych (jego drugi film, Orzeł z gór z 1927 roku, uznawany jest za zaginiony). Po raz pierwszy pojawił się w niemym dreszczowcu kryminalnym Lokator (1927). Biograf Patrick McGilligan twierdzi, że jego gościnny występ miał charakter „dosyć perskiego oka puszczonego do dziennikarzy, a nie próby promowania samego siebie jako osoby publicznej”. Jak sam Hitchcock przyznał, jego pierwszy występ miał na celu jedynie zyskanie czasu i ograniczenie kosztów. Ivor Montagu zauważył, że główną inspiracją dla Hitchcocka był D.W. Griffith, który często pojawiał się w swoich wczesnych filmach, odgrywając krótkie epizody. Innym przykładem, który zainspirował Hitchcocka, był Charlie Chaplin ze swoim cameo w dramacie Paryżanka (1923).
Hitchcock występował na kilka sekund w różnych rolach, m.in. jako pasażer metra w Szantażu (1929), przechodzień w Morderstwie (1930) i Rebece (1940), oraz pasażer autobusu w Złodzieju w hotelu (1955), nigdy nie wypowiadając żadnej kwestii. Często trzymał w rękach instrument muzyczny, na przykład wiolonczelę w kryminalnym dramacie sądowym Akt oskarżenia (1947) lub kontrabas w psychologicznym dreszczowcu noir Nieznajomi z pociągu (1951).
W filmie Łódź ratunkowa (1944) wystąpił w reklamie środka odchudzającego zamieszczonej w gazecie, którą znaleźli rozbitkowie. Ten występ uznawał za swoją ulubioną rolę cameo. Na początku miał trudności z wymyśleniem odpowiednich okoliczności swojego pojawienia się na ekranie. Początkowo chciał zagrać zmarłego unoszącego się na wodzie, ale zrezygnował z tego pomysłu, obawiając się utonięcia. „Postanowiłem więc uwiecznić fakt swojego wyszczuplenia i jednocześnie zdobyć kawałek roli, pozując do zdjęć «przed» i «po» kuracji odchudzającej. Te zdjęcia opublikowaliśmy jako reklamę prasową, wychwalając fikcyjny środek «Reduco» – a widzowie mogli zobaczyć zarówno ogłoszenie, jak i mnie samego, gdy William Bendix rozkładał starą gazetę znalezioną w łodzi” – tłumaczył.
W 1962 roku Hitchcock wyjaśnił rolę cameo w swoich filmach w następujący sposób:
Pełna lista występów Hitchcocka w roli cameo
Filmy
Telewizja
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Peter Ackroyd: Alfred Hitchcock. Jerzy Łoziński (tłum.). Zysk i S-ka, 2017. ISBN 978-83-65521-79-8. (pol.).
Alfred Hitchcock: Alfred Hitchcock: Interviews. Sidney Gottlieb (red.). University Press of Mississippi, 2003. ISBN 978-1-57806-562-2. (ang.).
Patrick McGilligan: Alfred Hitchcock: Życie w ciemności i pełnym świetle. Jowita Matys, Anna Nermer, Andrzej Nermer, Irena Stąpor (tłum.). Twój Styl, 2005. ISBN 978-83-7163-505-2. (pol.).
François Truffaut: Hitchcock/Truffaut. Tadeusz Lubelski (tłum.). Świat Literacki, 2005. ISBN 83-88612-83-2. (pol.).
Michael Walker: Hitchcock’s Motifs. Amsterdam University Press, 2005. ISBN 978-90-5356-773-9. (ang.).
Linki zewnętrzne
