Alfred Francis Hill (urodzony 16 listopada 1870 roku w Melbourne, zmarły 30 października 1960 roku w Sydney) był australijskim kompozytorem.
Życiorys
W latach 1887–1891 kształcił się w konserwatorium w Lipsku pod okiem Gustava Schrecka, Hansa Sitty oraz Oscara Paula. Przez dwa lata występował jako skrzypek w lipskiej Gewandhausorchester, a w 1892 roku przeniósł się do Nowej Zelandii. Osiedlił się w Wellington, gdzie pracował jako skrzypek i nauczyciel, a także komponował i pełnił funkcję dyrygenta w Wellington Orchestral Society. W latach 1906–1907 był dyrektorem pierwszej profesjonalnej orkiestry nowozelandzkiej, New Zealand International Exhibition Orchestra, w Christchurch. Od 1908 roku mieszkał w Sydney. W latach 1916–1934 pełnił rolę wykładowcy w New South Wales State Conservatorium. W 1926 roku odwiedził Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone, gdzie prowadził wykłady i dyrygował. W 1934 roku zrezygnował z kariery pedagogicznej, skupiając się na komponowaniu. W 1947 roku został wybrany na przewodniczącego Australian Composers Society.
Otrzymał Medal Koronacyjny Króla Jerzego VI w 1937 roku, a także tytuł Oficera Orderu Imperium Brytyjskiego w 1953 roku oraz kawalera Orderu św. Michała i św. Jerzego w 1960 roku.
Twórczość
Muzyka Hilla była utrzymana w romantycznym stylu. Napisał ponad 500 dzieł, obejmujących różnorodne gatunki muzyczne. W swoich kompozycjach wplatał elementy muzyki Maorysów oraz australijskich Aborygenów. Składał się na to 9 oper, które czerpały inspiracje z europejskich tematów, literatury australijskiej oraz legend maoryskich. Jego symfonie były często przekształconymi wersjami dzieł kameralnych.
Był również autorem publikacji Harmony and Melody (wyd. Londyn 1927).
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych)
Przypisy
