Alfred Henry Maurer, znany również jako Alfred H. Maurer, A.H. Maurer oraz Alfred Maurer (urodzony 21 kwietnia 1868 roku w Nowym Jorku, zmarły 4 sierpnia 1932 roku tamże) był amerykańskim malarzem, który stanowił jednego z kluczowych przedstawicieli amerykańskiego modernizmu. Był jednym z pionierów wśród amerykańskich artystów, którzy zostali zainspirowani europejskim modernizmem. Przez dużą część swojego życia mieszkał i pracował we Francji, przyswajając sobie w swojej twórczości takie kierunki jak kubizm i fowizm. Z końcem swojego życia zaczął interesować się ekspresjonizmem, a jego prace w tym stylu odzwierciedlały wewnętrzny niepokój, który ostatecznie doprowadził go do samobójstwa.
Alfred Henry Maurer został określony mianem „pierwszego amerykańskiego modernisty” za swoje znaczące osiągnięcia w wprowadzaniu zasad modernizmu do malarstwa i rzeźby w Stanach Zjednoczonych.
== Życiorys ==
=== Młodość i edukacja ===
Alfred H. Maurer przyszedł na świat 21 kwietnia 1868 roku jako syn artysty Louisa Maurera. W 1884 roku zrezygnował z nauki w szkole, aby podjąć pracę w rodzinnym przedsiębiorstwie litograficznym, Maurer & Heppenheimer. Rok później zapisał się do National Academy of Design, gdzie uczył się pod okiem Edgara Melville’a Warda. W latach 1885–1897 uczestniczył w wybranych zajęciach w National Academy of Design.
=== Pobyt we Francji (1897–1914) ===
W 1897 roku Maurer wyjechał do Francji, aby kontynuować naukę i rozwijać swoje umiejętności artystyczne. Po przybyciu do Paryża zapisał się na zajęcia w Académie Julian, jednak uczęszczał na nie jedynie przez trzy tygodnie, po czym postanowił obrać własną ścieżkę artystyczną. Ćwiczył szkicowanie, odwiedzając galerie Luwru.
W 1901 roku oficjalnie rozpoczął swoją karierę, malując modne portrety inspirowane twórczością Whistlera i Chase’a, które zdobyły uznanie krytyków zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie. W tym samym czasie malował również sceny rodzajowe, inspirowane życiem paryskich kawiarni oraz nabrzeży Sekwany. W 1901 roku otrzymał pierwszą nagrodę w renomowanym Carnegie Museum of Art w Pittsburghu, a w ciągu następnych czterech lat zdobył kolejne medale oraz uznanie w kraju i za granicą.
W latach 1906–1907 Maurer zmienił jednak kierunek artystyczny, zaczynając interesować się fowizmem. Tworzył nowe, zaskakujące obrazy, malowane ekspresyjnymi ruchami pędzla oraz intensywnymi kolorami. Jego fowistyczne pejzaże, portrety i martwe natury były wystawiane na ważnych międzynarodowych wystawach, w tym w Salonie Jesiennym w 1907 roku, gdzie prezentowane były obok prac czołowych fowistów.
W 1909 roku Maurer zaprezentował swoje nowe dzieła na wspólnej wystawie z Johnem Marinem w nowojorskiej galerii 291, prowadzonej przez Alfreda Stieglitza. Oboje byli pierwszymi amerykańskimi modernistami, których prace znalazły się w tej galerii. Krytycy amerykańscy określili jego prace jako „wrzaski w kolorach podstawowych” lub „kolorowe nuty duchowych wrażeń”. W 1910 roku Maurer ponownie brał udział w zbiorowej wystawie w galerii Stieglitza, zatytułowanej The Younger American Painters. W 1913 roku wystawiał w Folsom Galleries w Nowym Jorku, wysyłając także cztery obrazy z Francji do Nowego Jorku na Armory Show.
=== Powrót do Stanów Zjednoczonych ===
Po wybuchu I wojny światowej Maurer został zmuszony do opuszczenia Francji i powrotu do Stanów Zjednoczonych. Wyjazd z Paryża był dla niego bolesnym przeżyciem, niemniej jednak artysta kontynuował rozwijanie swoich modernistycznych doświadczeń, przyswajając pewne aspekty kubizmu, a nawet eksperymentując z abstrakcją, w czasach, gdy takie próby były w USA odrzucane. Po powrocie do Nowego Jorku w 1914 roku, szukał uznania dla swojej nowej modernistycznej twórczości. W 1916 roku uczestniczył w wystawie Forum zorganizowanej przez Anderson Galleries; regularnie wystawiał w nowojorskim Society of Independent Artists, którego prezesem został trzy lata później. W 1924 roku marszand Ernest Weyhe zakupił zawartość pracowni Maurera – ponad 255 dzieł – stając się jego artystycznym przedstawicielem, co zapewniło mu długo oczekiwane bezpieczeństwo finansowe. W tym czasie kolekcjoner sztuki Duncan Phillips zainteresował się dziełami malarza i na sugestię Weyhe’a zaczął gromadzić jego prace. Weyhe reprezentował Maurera w swojej galerii na Lexington Avenue, oferując mu wystawy niemal co roku, aż do 1932 roku.
==== Lata 20. i 30. ====
W latach 20. i 30. Maurer rozszerzył swój styl o nowe formy i struktury modernistyczne. W tym okresie stworzył żywe, kolorowe pejzaże przedstawiające leśne tereny, kręte strumienie i wzgórza wokół pensjonatu Shady Brook w hrabstwie Ulster, gdzie przebywał od 1916 do 1932 roku, odwiedzając to miejsce niemal co roku od kwietnia do maja. Około 1926 roku poświęcił wiele czasu na malowanie studiów kwiatowych, wykorzystując różne techniki, w tym olej i gwasz. W latach 20. stał się ważnym pionierem amerykańskiego malarstwa kubistycznego, rozwijając swój osobisty i rozpoznawalny styl. Wiele czasu poświęcał kubistycznym martwym naturom i portretom, które tworzył w oparciu o innowacyjne metody malarskie. Około 1927 lub 1928 roku, po przeprowadzce do nowego studia, zaczął pracować z modelami, tworząc obrazy figuralne i rysunki, które łączyły orientację kubistyczną ze stylem Paula Cézanne’a oraz bardziej wysublimowanymi dziełami. W latach 20. malował także postacie kobiece, które czasami określał jako obrazy Dwóch sióstr. Jego figuralne kompozycje przybierały różne formy, od naturalistycznych po bardziej abstrakcyjne. W ostatnich latach życia w jego pracach pojawiły się wpływy ekspresjonizmu, a figuratywne zniekształcenia nabrały szczególnego znaczenia. Jego twórczość zdawała się odzwierciedlać osobisty niepokój, który ostatecznie doprowadził go do samobójstwa.
Maurer mieszkał ze swoim starzejącym się ojcem, a ich relacje były burzliwe. Stały się one szczególnie napięte, gdy starszy, konserwatywny artysta został w połowie lat 20. na nowo odkryty przez media. Mimo że w tym samym okresie jego obrazy były wystawiane w nowojorskiej galerii, jego twórcze eksperymenty nigdy nie przyniosły mu oczekiwanego wsparcia. Został odrzucony przez ojca i krótko po jego śmierci w wieku 100 lat, zniechęcony, odebrał sobie życie.
== Twórczość ==
=== Martwe natury i cykl Dwie głowy ===
=== Portrety ===
=== Pejzaże ===
== Zbiory ==
Prace Alfreda Henry’ego Maurera można znaleźć w zbiorach najważniejszych amerykańskich muzeów sztuki, w tym w: Addison Gallery of American Art, Art Institute of Chicago, Brooklyn Museum, Cleveland Museum of Art, Detroit Institute of Arts, Fine Arts Museums of San Francisco, Hirshhorn Museum and Sculpture Garden, Los Angeles County Museum of Art, Metropolitan Museum of Art, Museum of Fine Arts w Bostonie, Philadelphia Museum of Art, Phillips Collection, Sheldon Museum of Art, Smithsonian American Art Museum oraz Whitney Museum of American Art, a także w petersburskim Ermitażu.
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
Obrazy Alfreda Henry’ego Maurera na The Athenaeum
Wykaz muzeów, w których znajdują się prace Alfreda Henry’ego Maurera
