Alfred Hausner (urodzony 11 stycznia 1822 w Brodach, zmarły 17 lutego 1887 tamże) był bankierem, kupcem oraz posłem do Sejmu Krajowego Galicji i austriackiej Rady Państwa.
Życiorys
Ukończył szkołę średnią we Lwowie. Od 1847 roku był wspólnikiem, a po śmierci ojca, od 1858 roku, zarządzał rodzinnym domem handlowym i bankowym „Hausner & Violland” w Brodach oraz Lwowie. Według Sadoka Barącza w jego książce o Brodach, jedna z najbardziej okazałych kamienic w mieście należała do „bankiera Hausner et Violland”, który wówczas prowadził znaczne interesy i zgromadził ogromny majątek. Tak jak rodzina Bach, Hausnerowie także nabyli dobra, a ich córki wysyłały bieliznę do prania do Wiednia. W tym domu gościli przedstawiciele rodziny Habsburgów, w tym arcyksiążę Karol Ludwik w 1855 roku. Hausner przejął firmę w dramatycznych okolicznościach po zamordowaniu swojego ojca Karola, a przedsiębiorstwo, którym zarządzał, stało się najbogatszą firmą w Brodach, osiągając kapitał w wysokości 250 000 florenów w połowie XIX wieku. Wśród jego klientów znajdowały się najważniejsze rodziny ziemiańskie z Galicji oraz elita polityczna, w tym pożyczki dla Franciszka Smolki i Floriana Ziemiałkowskiego.
Był politycznie związany z demokratami. Pełnił funkcję posła do Sejmu Krajowego Galicji w I kadencji (1861–1867), II kadencji (1867–1869) oraz III kadencji (1873–1876). Został wybrany do Sejmu Krajowego w II kurii jako przedstawiciel Brodzkiej Izby Handlowej i Przemysłowej. Aktywnie uczestniczył w obradach parlamentu galicyjskiego, m.in. na jego wniosek Sejm uchwalił Statut dla miasta Brody. Był także posłem do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu w II kadencji (20 maja 1867 – 5 czerwca 1868), reprezentując kurii II izby przemysłowe i handlowe. Należał do Koła Polskiego i w Radzie Państwa brał udział w komisji finansowej jako sekretarz. Ponadto był członkiem grupy najwyżej opodatkowanych kupców oraz grupy gmin miejskich w Radzie Powiatowej (1875–1887), a także członkiem (1875–1887) i wiceprezesem (1875) Wydziału Powiatowego w Brodach.
Od 1870 roku był członkiem stanu kupieckiego, a także wiceprezesem (1870–1871, 1880–1884) oraz prezesem (1885–1887) Izby Przemysłowo-Handlowej w Brodach. Należał do oddziału brodzkiego (1870–1887) Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie.
Rodzina
Rodzina Hausnerów miała pochodzenie niemieckie; pradziadek Jan przeniósł się w XVIII wieku z Moraw do Polski, zakładając domy bankowe we Lwowie i Brodach pod firmą „Hausner et Violland”. Z czasem stała się najbogatszą firmą w Brodach oraz jedną z najważniejszych instytucji kredytowych w Galicji. Julian Ursyn Niemcewicz, który odwiedził Brody w 1820 roku, oceniał firmę Hausnera jako wyjątkowo chrześcijańską „pośród niezmierzonego okiem oceanu Żydów”. Ojciec Alfreda, Karol (1790–1858), był już całkowicie spolonizowany. W latach 1832–1848 bank firmy Hausner nielegalnie przekazywał listy Juliusza Słowackiego do jego matki, Salomei Bécu, w Krzemieńcu. Alfred żył w samotności i będąc chorym na nieuleczalną chorobę, popełnił samobójstwo 17 lutego 1887 roku. Był starszym bratem Otto Hausnera.
