Alfred Hauptman (urodzony 21 lutego 1909 w Łodzi, zmarły w 1985) był polskim duchownym luterańskim, seniorem diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w czasach PRL.
Życiorys
Hauptman został ordynowany na duchownego 16 października 1932 roku. Przed rozpoczęciem II wojny światowej pełnił funkcję wikariusza w parafii w Łodzi. W pierwszych miesiącach niemieckiej okupacji został aresztowany przez gestapo i deportowany najpierw do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. W grudniu 1940 roku trafił do KL Dachau, gdzie przetrwał do wyzwolenia w 1945 roku. W latach 1952–1983 sprawował urząd proboszcza w parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Zabrzu, a w latach 1945–1981 był seniorem diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w PRL. Jego synem był ks. Andrzej Hauptman.
Od lutego 1954 roku przez 31 lat był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, zarejestrowanym pod pseudonimem TW „Polański”.
