Alfred Wilhelm Grohman (24 maja 1874 w Łodzi – 13 marca 1934 w Bad Nauheim) był polskim przemysłowcem, strażakiem oraz filantropem.
Życiorys
Urodził się 24 maja 1874 roku w Łodzi w rodzinie Ludwika, znanego łódzkiego fabrykanta, oraz Pauliny Adeliny z Trenklerów, jako jeden z pięciu synów. Po ukończeniu szkoły średniej na Łotwie odbył służbę wojskową, a następnie podjął studia w Charlottenburgu i Monachium, które zakończył w 1900 roku, zdobywając tytuł doktora filozofii.
W 1901 roku, na wzór swojego ojca Ludwika, pierwszego komendanta Łódzkiej Ochotniczej Straży Pożarnej, przystąpił do łódzkiej straży pożarnej. W 1913 roku objął stanowisko zastępcy komendanta. Po wybuchu I wojny światowej znalazł się w Niemczech, jednak w 1915 roku powrócił do Łodzi, gdzie zainicjował działania na rzecz pomocy głodującym mieszkańcom. W tym samym roku został komendantem Łódzkiej Ochotniczej Straży Pożarnej. W listopadzie 1918 roku brał udział w rozbrajaniu okupantów, a w swoim mieszkaniu zorganizował skład broni. W 1920 roku wstąpił do czynnej służby wojskowej i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej.
Przed I wojną światową Grohman pracował nad zjednoczeniem polskiego strażactwa, a w 1916 roku brał udział w organizacji I Ogólnokrajowego Zjazdu Straży Ogniowych z Królestwa Polskiego. Został członkiem Zarządu Głównego powstałego na tym zjeździe Związku Floriańskiego. Jego wysiłki przyczyniły się do powstania w 1921 roku Głównego Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej. Działał w strukturach Związku Straży Pożarnych Województwa Łódzkiego.
Dzięki jego zaangażowaniu oraz umiejętnościom organizacyjnym i szkoleniowym, polscy strażacy osiągnęli znakomity sukces w Turynie podczas międzynarodowych zawodów pożarniczych w 1928 roku.
Równolegle z pracą w straży, Grohman angażował się w działania społeczne i publiczne. W 1914 roku był członkiem Głównego Komitetu Obywatelskiego oraz przewodził Komitetowi Pomocy Więźniom.
W 1922 roku uczestniczył w Centralnym Komitecie Polskiej YMCA oraz współfinansował budowę jej siedziby w Łodzi. Był jednym z założycieli Związku Przemysłu Włókienniczego i pełnił funkcję sędziego Sądu Handlowego. W 1927 roku zasiadał w Radzie Miasta, gdzie działał m.in. w Chrześcijańskim Towarzystwie Dobroczynności oraz Domu Miłosierdzia. W latach 1920–1923 był założycielem i przewodniczącym Zarządu Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.
Był żonaty z Gabrielą ze Schrothów, z którą miał dwoje dzieci: Felicitas Luizę oraz Alfreda Ludwika.
Zmarł 13 marca 1934 roku w Bad Nauheim, a jego ciało zostało pochowane z honorami na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)
- Złoty Krzyż Zasługi (17 września 1926)
- Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP
Przypisy
Bibliografia
Alfred Grohman – Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej – Portal Gov.pl [dostęp 2021-03-03].
Centralne Muzeum Pożarnictwa [dostęp 2021-03-03] (pol.).
Rodzina przemysłowych ojców Łodzi – GROHMANÓW – mniej znane fakty z historii zasłużonej dla Polski rodziny. – Zwiedzaj Łódź [dostęp 2021-03-03] (pol.).
strazak.com : serwis każdego strażaka / Życiorysy [dostęp 2021-03-03] (pol.).
