Alfred Fedecki

Alfred Fedecki

Alfred Fedecki (urodzony w 1857 roku w Żytomierzu, zmarł 21 lipca 1902 roku w Mińsku) był jednym z najbardziej uznawanych fotografów Ukrainy, pochodzenia polskiego, na przełomie XIX i XX wieku.

Życiorys

Alfred Fedecki przyszedł na świat w 1857 roku w Żytomierzu, w polskiej rodzinie. W zakresie fotografii kształcił się w Akademii Sztuki w Wiedniu. Swoją karierę zawodową rozpoczął w Kijowie, pracując pod okiem wybitnego fotografa, Włodzimierza Wysockiego. W 1886 roku założył własne atelier fotograficzne w Charkowie.

W swojej twórczości artystycznej Fedecki zaczął odchodzić od tradycyjnych, statycznych kompozycji „rodzinnych” w stronę bardziej „malarskiego” podejścia do portretowania ludzi. Jego innowacyjne zdjęcia, jak na ówczesne czasy, przyniosły mu znaczną popularność oraz liczne nagrody na krajowych i międzynarodowych wystawach. Jego umiejętności zostały docenione przez kluczowe postacie z życia politycznego i artystycznego. Wśród jego znanych portretów znajdują się zdjęcia carów – Aleksandra III i Mikołaja II, prawosławnego duchownego – ojca Jana Kronsztackiego, a także kompozytorów – Piotra Czajkowskiego i Konstantego Gorskiego. Fedecki współpracował z wieloma wydawnictwami, a jego prace ukazywały się w najpopularniejszych czasopismach w Moskwie i Petersburgu.

Fedecki był również zainteresowany wszelkimi nowinkami technicznymi, które starał się wprowadzać do swojej fotografii. Często eksperymentował, m.in. próbując rejestrować dźwięki, wykorzystując techniki rentgenowskie w sztuce fotografii, a także tworząc pierwsze kolorowe zdjęcia. W 1896 roku jako pierwszy w ówczesnym imperium rosyjskim zorganizował publiczny pokaz kinematograficzny w Charkowie, który odbył się 2 grudnia. Zmarł w Mińsku i został pochowany w Charkowie.

Bibliografia

Żur M., Mysławski W., Alfred Fedecki (1857-1902). Fragmenty biografii, [w:] Diaspora polska w Charkowie – historia i współczesność, Charków 2004, s. 182.

Michał Żur, Charków w losach i życiu Polaków. Alfred Fedecki, [w:] „Polonia Charkowa”, nr 4 z 2003 r., s. 11 i 13.

Przeczytaj u przyjaciół: