Alfred F. Majewicz

Alfred Franciszek Majewicz

Alfred Franciszek Majewicz, urodzony 14 stycznia 1949 roku w Stęszewie, to polski językoznawca oraz filolog. Jego badania obejmują takie dziedziny jak: językoznawstwo typologiczne, ogólne i orientalne, etnografia ludów pierwotnych oraz antropologia kulturowa. Jest profesorem na Uniwersytecie Adama Mickiewicza (UAM) oraz Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (UMK), a także gościnnym profesorem na kilku zagranicznych uczelniach (w Japonii i Niemczech). Majewicz jest poliglotą, biegle włada 10 językami i zna 40 języków biernie. Jest autorem publikacji pt. Języki świata i ich klasyfikowanie.

Życiorys

Majewicz napisał ponad 300 prac naukowych, w tym przeszło 70 książek, które koncentrują się głównie na ludach i językach Dalekiego Wschodu, takich jak Japonia, Chiny, Tajlandia oraz Papua-Nowa Gwinea, a także na Syberii, szczególnie w kontekście Ajnów, Oroków, Niwchów, Udegejów, Japończyków oraz mniejszości etnicznych w Azji Południowo-Wschodniej.

Jest inicjatorem oraz wydawcą wielu czasopism naukowych o zasięgu międzynarodowym, a także współzałożycielem kilku istotnych projektów badawczych, takich jak ICRAP, który rekonstruuje spuściznę naukową Bronisława Piłsudskiego. Uczestniczył w tworzeniu i współtworzeniu różnych instytucji i organizacji naukowych, m.in. Katedry Orientalistyki UAM oraz International Institute of Ethnolinguistic and Oriental Studies, który obejmuje instytut naukowy, wydawnictwo, bibliotekę oraz archiwa. Brał również udział w licznych ekspedycjach badawczych do ponad 20 krajów.

Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskał w 1993 roku. Pracował jako profesor zwyczajny w Katedrze Orientalistyki na Wydziale Neofilologii UAM oraz w Zakładzie Japonistyki na Wydziale Filologii UMK w Toruniu.

Jest członkiem wielu towarzystw naukowych, organizował kilka dużych międzynarodowych konferencji oraz współwydawał lokalną gazetę.

Mieszka w Stęszewie, gdzie znajduje się jego rodzinny dom, w którym zgromadzono ogromny zbiór arcydzieł orientalistycznych.