Alfred Ludwik Delong (ur. 14 grudnia 1902 w Tłumaczu, zm. 18 września 1939 w Janowie) – był polskim wojskowym, nauczycielem oraz działaczem społecznym, piastującym stopień porucznika rezerwy w Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Jana Delonga oraz Julii z d. Hübsh. W swoim rodzinnym Tłumaczu ukończył sześć klas gimnazjum, a także uzyskał promocję do klasy siódmej, której jednak nie podjął. W 1917 roku dołączył do Polskiej Organizacji Wojskowej i działał pod pseudonimem „Longinus”. Od 1 listopada 1918 roku brał udział w obronie Lwowa. 10 listopada 1918 roku odniósł ranę i został wzięty do niewoli przez Ukraińców, jednak udało mu się uciec trzy dni później (dane ewidencyjne wskazują, że w niewoli przebywał od 11 listopada 1918 roku do 9 maja 1919 roku).
Do stycznia 1919 roku miał pozostawać w Tłumaczu, a następnie, wraz z pięcioma członkami POW, udał się w kierunku Karpat, gdzie został aresztowany przez patrol ukraiński i przewieziony do Stanisławowa. Po trzech tygodniach został zwolniony, lecz w marcu tego samego roku ponownie aresztowany, a po dwóch tygodniach znów wypuszczony. Jak sam relacjonował, brał udział w walkach z Ukraińcami podczas ich odwrotu w kierunku Dniestru, gdzie został ranny. Później wstąpił do 13 pułku strzelców, który następnie przekształcono w 28 Pułk Strzelców Kaniowskich. Szkolenie odbył w Stanisławowie, po czym ponownie wziął udział w walkach z Ukraińcami. Przez sześć tygodni uczestniczył w kursie podoficerskim w Jeziorzanach, gdzie zachorował na dur brzuszny. Po powrocie do zdrowia dołączył do pułku stacjonującego w Landwarowie, biorąc udział w walkach na froncie litewskim.
Później poprosił o przeniesienie do 7 Pułku Piechoty Legionów, w którym służył jego brat. Przed przeniesieniem ukończył jednak czterotygodniowy kurs podoficerski w Wilnie. Po podpisaniu traktatu ryskiego, został przydzielony do dowództwa pułku na stanowisko furażera. Następnie wysłano go na kurs podoficerów taborowych, a po powrocie do jednostki objął dowództwo taboru baonowego. W lutym 1921 roku został zdemobilizowany w stopniu kaprala.
Od września 1921 roku pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w Kunach. Pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Budowy Szkoły i przyczynił się do budowy domu ludowego, w którym działała także szkoła. Założył w szkole drużynę harcerską. W 1922 roku był jednym z założycieli ochotniczej straży pożarnej w Kunach, gdzie później został naczelnikiem. Od 1923 roku zasiadał w władzach OSP na poziomie powiatowym.
W listopadzie 1926 roku awansował do stopnia podporucznika rezerwy, po wcześniejszych odmowach awansu z powodu braku kwalifikacji. Delong odwołał się od decyzji władz wojskowych, argumentując to swoją pracą w stowarzyszeniach przysposobienia wojskowego oraz pełnieniem funkcji naczelnika ochotniczej straży pożarnej w Kunach. W grudniu tego samego roku został przydzielony do 68 Pułku Piechoty. 8 sierpnia 1928 roku otrzymał wezwanie do służby czynnej w 68 pp., gdzie najpierw przydzielono go do 6 kompanii, a później do 3 kompanii. 30 listopada tego samego roku, na własną prośbę, został zwolniony i wrócił do pracy w szkole w Kunach. W drugiej połowie lat 30. XX wieku dołączył do Obozu Zjednoczenia Narodowego i prawdopodobnie pełnił funkcję przewodniczącego rady gminy Piorunów.
24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany. Po stawieniu się do 68 Pułku Piechoty, przydzielono go do III batalionu jako oficera łączności. Brał udział w bitwie nad Bzurą, a w nocy z 17 na 18 września, wraz z częścią batalionu, udało mu się przekroczyć rzekę i dotrzeć do Puszczy Kampinoskiej. Zginął 18 września 1939 roku w rejonie wsi Janów, a jego ciało pochowano na cmentarzu na Powązkach. 14 grudnia 2001 roku jego szczątki przeniesiono na cmentarz parafialny w Kunach.
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (1932)
Medal Niepodległości
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (1928)
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1929)
Odznaka za Rany i Kontuzje
Srebrny Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” (1935)
Odznaka 7 Pułku Piechoty Legionów (1921)
Upamiętnienie
15 maja 1997 roku został patronem Szkoły Podstawowej w Kunach. W 2018 roku nadano jego imię nowemu samochodowi strażackiemu OSP Kuny.
Przypisy
Bibliografia
PiotrP. Gołdyn, Alfred Delong (1902-1939) – żołnierz, nauczyciel, strażak, społecznik, PiotrP. Gołdyn (red.), „Polonia Maior Orientalis”, VIII, Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2021, ISSN 2392-0106.
MarianM. Zalewski (red.), Słownik biograficzny polskich strażaków, t. 1, Warszawa: Zarząd Główny Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, 2022, ISBN 978-83-943918-5-0.
