Alfred Bruneau

Louis Charles Bonaventure Alfred Bruneau (urodzony 3 marca 1857 w Paryżu, zmarły 15 czerwca 1934 tamże) był francuskim kompozytorem, wiolonczelistą oraz krytykiem muzycznym.

Życiorys

Bruneau był synem malarza i od najmłodszych lat uczył się gry na wiolonczeli. W latach 1873–1881 kształcił się w Konserwatorium Paryskim pod okiem Augusta-Josepha Franchomme’a (wiolonczela), Augustina Savarda (harmonia i teoria) oraz Jules’a Masseneta (kompozycja). W trakcie swojej edukacji zdobył pierwszą nagrodę w grze na wiolonczeli w 1876 roku oraz Prix de Rome w 1881 roku za kantatę Geneviève de Paris. Przyjaźnił się z Émile’em Zolą i wspierał go w obronie Alfreda Dreyfusa, co negatywnie wpłynęło na jego wcześniejszą popularność jako kompozytora.

Pisał artykuły do takich czasopism jak „Revue indepéndante” (1889–1892), „Gil Bas” (1892–1895), „Figaro” (1895–1901), „Grande revue” (1902), oraz „Matin” (1904–1907 i 1909–1933). W latach 1903–1904 pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Opéra-Comique. W 1909 roku objął stanowisko generalnego inspektora wychowania muzycznego. W 1925 roku został przyjęty do Académie des Beaux-Arts. Otrzymał tytuł kawalera (1895), oficera (1904), a następnie komandora (1925) Legii Honorowej. Był także komandorem monakijskiego Orderu Świętego Karola (1907).

Twórczość

Muzyka Bruneau w dużej mierze inspirowana jest twórczością Richarda Wagnera, a kompozytor starał się łączyć ją z elementami zaczerpniętymi od francuskich twórców, takich jak Gounod czy Massenet. Niemniej jednak, nie udało mu się wypracować własnego, indywidualnego stylu. Był tradycjonalistą muzycznym, preferującym szerokie frazy melodyczne oraz trzymającym się zasad diatoniki i tonalności. Zreformował operę seria, wprowadzając do librett postacie z życia codziennego oraz teksty prozą.

Bruneau zasłynął przede wszystkim jako autor dramaturgicznych lirycznych dzieł inspirowanych realizmem Émile’a Zoli, z librettami opartymi na jego tekstach: La rêve (1891), L’attaque du moulin (1893), Messidor (1897), L’ouragan (1901). Wśród jego innych dzieł znajdują się m.in. balet Les Bacchantes według Eurypidesa (1931), Requiem (1895), symfonia chóralna Léda, Ouverture héroïque na orkiestrę oraz cykl pieśni Lieds de France do tekstów Catulle’a Mendèsa.

Był także autorem publikacji dotyczących Gabriela Fauré (1925), Émile’a Zoli (1932) i Masseneta (1935).

Przypisy

Linki zewnętrzne

Alfred Bruneau – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

Utwory Alfreda Bruneau w bibliotece Polona

Przeczytaj u przyjaciół: