Alfred Brosig (5 maja 1895 w Chabsku – 7 stycznia 1940 w Poznaniu) to znany historyk sztuki.
Życiorys
Był synem Pawła i Marty z Gockowskich. Po ukończeniu gimnazjum w Pile, kontynuował naukę na uniwersytetach w Berlinie, Królewcu oraz Monachium, gdzie uzyskał stopień doktora filozofii.
W 1924 roku objął stanowisko kustosza Gabinetu Rycin Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu, gdzie zorganizował wiele wystaw dotyczących zarówno grafiki dawnej, jak i nowej, a także opracował do nich katalogi. Jego zainteresowania obejmowały sztukę średniowieczną, co zaowocowało licznymi publikacjami. Był inicjatorem i prezesem Towarzystwa Miłośników Grafiki w Poznaniu. W 1933 roku ożenił się ze Sławą Domek.
Zmarł w Poznaniu 7 stycznia 1940 roku i został pochowany na cmentarzu na Jeżycach w kwaterze L, rząd 0c, grób 30.
Do jego najważniejszych osiągnięć należą badania nad historią sztuki wielkopolskiej, zwłaszcza w zakresie rzeźby gotyckiej.
Wystawy
- Poznań i miasta Polski zachodniej w grafice (1938)
- Angielskie stychy w XVIII w. (1931)
- M.Płoński, D.N.Nether (1931)
Publikacje
- Ołtarze gotyckie (1927)
- Rzeźba gotycka 1400-1450 (1928)
- Plastyka gotycka na Pomorzu (1930)
- Materiały do historii sztuki wielkopolskiej XVII i XVIII w. (1934)
- Dzieje sztuki litograficznej w Poznaniu (1936)
Przypisy
Bibliografia
Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981. ISBN 83-01-02722-3. Brak numerów stron w książce.
