Alfred Barratt (ur. 12 lipca 1844 w Manchesterze, zm. 18 maja 1881 w Fulham) był brytyjskim filozofem oraz barristerem.
Życiorys
Alfred rozpoczął swoją edukację w 1856 roku w szkole w Sandbach. Później uczęszczał do Rugby School w latach 1858-1862, a następnie podjął studia na Uniwersytecie Oksfordzkim w Balliol College. W 1867 roku zdobył stypendium w Brasenose College, a trzy lata później otrzymał stypendium prawnicze Eldona.
Filozofia
Pomimo silnego wpływu ewolucjonizmu, Barratt wykazywał ograniczone zainteresowanie ideami Karola Darwina. W jego myśli oraz szerokim zakresie tematycznym, prawdziwym mentorem był Herbert Spencer, którego uważał za najwybitniejszego filozofa swojego czasu. Choć krytykował niektóre szczegóły, to pod wpływem Spencera Alfred Barratt pisał zarówno o etyce, jak i ontologii. Etyka stanowi temat jego pierwszej książki, zatytułowanej „Etyka fizyczna” (1869). Barratt argumentował, że najwyższym dobrem jest przyjemność, która motywuje wszystkie nasze działania.
Prawo
W 1872 roku uzyskał tytuł barristera. Niestety, 1 maja 1881 roku doznał paraliżu, a zmarł 18 maja tego samego roku.
Przypisy
Bibliografia
Oxford Dictionary of National Biography. Praca zbiorowa. T. 4. Oxford: Oxford University Press, 2004. ISBN 0-19-861354-7. (ang.).
