Alfred Angiersztajn
Pseudonim: Anerski, Gruby
Data urodzenia: 1 sierpnia 1896, Częstochowa
Data śmierci: 30 września 1972, Warszawa
Funkcje: Działacz komunistyczny i związkowy, zastępca kierownika Wydziału Komunikacyjnego KC PPR (1945–1948).
Życiorys
Urodził się w rodzinie robotniczej i ukończył 4 klasy gimnazjum. Od 1915 roku pracował jako ślusarz na kolei w Strzemieszycach. W 1917 roku został pomocnikiem maszynisty w Warszawie, a od 1919 roku zaangażował się w działalność Związku Zawodowego Kolejarzy (ZZK). W latach 1919–1921 odbył służbę wojskową, po czym powrócił do pracy na kolei, gdzie od 1926 roku był maszynistą w Kutnie.
W 1926 roku przystąpił do Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce, a w latach 1929–1931 pełnił funkcję przewodniczącego koła tego związku w Kutnie. W 1930 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP) i w latach 1932–1934 pracował w Warszawie oraz Grójcu. Od 1934 roku pełnił rolę sekretarza Komitetu Miejskiego KPP w Kutnie. W styczniu 1937 roku wyjechał do Hiszpanii, aby uczestniczyć w wojnie domowej.
Od stycznia 1938 roku walczył w Brygadzie im. J. Dąbrowskiego, gdzie osiągnął stopień porucznika. W tym czasie wstąpił do Komunistycznej Partii Hiszpanii (KPH). W lutym 1939 roku przekroczył granicę z Francją i został internowany w obozach w Gurs oraz Vernet d’Ariege. W 1941 roku został deportowany do obozu pracy w pobliżu Lipska w Niemczech, jednak ze względu na zły stan zdrowia został zwolniony i powrócił do Kutna, gdzie do końca okupacji pracował jako maszynista.
Od 1945 roku był członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR) i uczestniczył w I Zjeździe PPR w grudniu 1945 roku jako delegat z Poznania. W latach 1945–1948 pełnił obowiązki zastępcy kierownika Wydziału Komunikacyjnego KC PPR. Ponadto, w latach 1945–1957 był przewodniczącym Centralnej Komisji Rewizyjnej Związków Zawodowych, a w latach 1950–1970 przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej ZZK. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyż Walecznych.
Bibliografia
Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 1, Warszawa 1985.