Alfonso Sosa

Luis Alfonso „Poncho” Sosa Cisneros

Luis Alfonso „Poncho” Sosa Cisneros (urodzony 5 października 1967 w Guadalajarze) to meksykański piłkarz, który grał na pozycji defensywnego pomocnika. Obecnie pełni rolę trenera w UdeG.

Kariera klubowa

Sosa pochodzi z Guadalajary, gdzie był wychowankiem klubu Universidad de Guadalajara. Równocześnie z treningami, studiował na wydziale prawa, uzyskując licencjat. Już w wieku siedemnastu lat dołączył do pierwszego zespołu, pod wodzą trenera Francisco Ríosa, debiutując w meksykańskiej Primera División 13 lipca 1985 w meczu przeciwko Monterrey, który zakończył się zwycięstwem 2:0. Mimo młodego wieku szybko stał się kluczowym zawodnikiem drużyny, zdobywając swoją pierwszą bramkę 28 grudnia tego samego roku w przegranym 2:4 meczu z Deportivo Neza. W pierwszych dwóch latach miał nieregularne występy, jednak od sezonu 1987/1988 zyskał pewne miejsce w podstawowym składzie drużyny prowadzonej przez Ignacio Trellesa.

W sezonie 1988/1989 Sosa dotarł z Universidadem do finału krajowego pucharu – Copa México, a w sezonie 1989/1990 zdobył wicemistrzostwo Meksyku. W sezonie 1990/1991 triumfował w pucharze Meksyku, grając w barwach swojego klubu przez osiem lat. Zyskał reputację jako jeden z najlepszych środkowych pomocników w lidze, współpracując z kapitanem zespołu, starszym o dekadę Jorge Dávalosem. W sumie rozegrał 226 spotkań ligowych i jest uznawany za jedną z największych legend klubu, wyróżniając się techniką, spokojem w grze, profesjonalizmem oraz walecznością.

Latem 1993 roku Sosa przeszedł do Puebla FC, gdzie spędził dwa sezony, a następnie dołączył do Club León, gdzie również spędził dwa lata bez znaczących sukcesów. Potem podpisał kontrakt z CF Monterrey, a po roku trafił do Cruz Azul w Meksyku. We wszystkich tych zespołach był podstawowym zawodnikiem, jednak nie udało mu się powtórzyć drużynowych sukcesów z Universidadu. Zmiana nastąpiła po transferze do CF Pachuca, gdzie w swoim pierwszym sezonie Invierno 1999 zdobył mistrzostwo Meksyku jako kluczowy gracz w taktyce trenera Javiera Aguirre. W wiosennym sezonie Verano 2001 zdobył wicemistrzostwo, a pół roku później znów mistrzostwo Meksyku. W 2002 roku triumfował w prestiżowym Pucharze Mistrzów CONCACAF. W Pachuce grał przez cztery lata.

W lipcu 2003 Sosa dołączył do Querétaro FC, gdzie spędził rok, zajmując pewne miejsce w środku pola, jednak nie udało mu się uratować zespołu przed spadkiem do drugiej ligi po sezonie 2003/2004. Po tym, w wieku 36 lat, podjął decyzję o zakończeniu kariery piłkarskiej. Był opisywany jako solidny defensywny pomocnik, a przez niemal dwadzieścia lat kariery rozegrał 610 spotkań w meksykańskiej Primera División, co zapewniło mu ósme miejsce w klasyfikacji zawodników z największą liczbą występów w najwyższej klasie rozgrywkowej Meksyku.

Kariera reprezentacyjna

Sosa zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Meksyku pod wodzą selekcjonera Mario Velarde 29 marca 1988 w towarzyskim meczu z Salwadorem, wygranym 8:0, w którym zdobył swoją pierwszą bramkę dla drużyny narodowej. Drugą i ostatnią bramkę strzelił miesiąc później w sparingu z Hondurasem (4:1). W marcu 1991 roku został powołany przez Ignacio Trellesa do rezerwowego składu reprezentacji na Mistrzostwa NAFC, gdzie zagrał w obydwu meczach (jeden w wyjściowym składzie), a Meksyk zdobył tytuł. Później miał jedenastoletnią przerwę w występach w kadrze, a na koniec kariery wrócił do reprezentacji za kadencji Javiera Aguirre, uczestnicząc w Złotym Pucharze CONCACAF, gdzie zagrał we wszystkich trzech meczach (w dwóch w pierwszej jedenastce). Reprezentacja odpadła w ćwierćfinale, przegrywając w serii rzutów karnych z Koreą Płd. (0:0, 2:4 k). To był jego ostatni występ w reprezentacji, kończąc karierę z czternastoma występami.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Sosa rozpoczął pracę jako trener. W październiku 2004 roku zastąpił Omara Arellano na stanowisku trenera drugoligowego Pachuca Juniors – rezerw swojego byłego klubu CF Pachuca. Prowadził je przez dziewięć miesięcy, po czym klub przeniósł swoją licencję do Ciudad Juárez, zmieniając nazwę na Indios de Ciudad Juárez. Jako trener Indios, Sosa dotarł do finału rozgrywek Ascenso MX w wiosennym sezonie Clausura 2006, jednak przegrał w serii rzutów karnych z Querétaro (2:1, 1:2, 3:4 k). Został zwolniony w kwietniu 2007 roku z powodu kiepskiego sezonu. Potem wrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej, pracując w Cruz Azul jako asystent Benjamína Galindo w latach 2008–2009, gdzie w sezonie Apertura 2008 zdobył wicemistrzostwo Meksyku i dotarł do finału Ligi Mistrzów CONCACAF w 2009 roku.

W lipcu 2010 roku Sosa objął trzecioligową filiację CF Pachuca – drużynę Tampico Madero FC, z którą dotarł do dwumeczu finałowego Segunda División, jednak przegrał w rzutach karnych z Celayą (2:3, 2:1, 1:3 k). Następnie przeszedł do drugoligowego Club León, współpracując z Pachucą, a przez pół roku pracował jako asystent trenera Tity. W grudniu 2011 roku objął drugoligowy Universidad de Guadalajara, z którym w sezonie Apertura 2013 zdobył mistrzostwo Ascenso MX, pokonując w dwumeczu Necaxę (1:0, 1:1). Na koniec sezonu 2013/2014 jego zespół niespodziewanie pokonał w barażach Estudiantes Tecos (0:0, 1:1, 4:3 k), co pozwoliło na powrót Universidadu do najwyższej klasy rozgrywkowej po dwudziestu latach. Niestety, po sezonie 2014/2015 zespół spadł z powrotem do drugiej ligi, a Sosa opuścił klub.

W listopadzie 2015 roku Sosa został trenerem drugoligowego Club Necaxa. Już w swoim pierwszym sezonie – Clausura 2016 – zdobył mistrzostwo Ascenso MX, pokonując Mineros (2:0, 0:0), a także w barażach z Juárez (1:0, 2:0), co zapewniło awans do pierwszej ligi. Jego drużyna dotarła również do finału pucharu Meksyku – Copa MX, przegrywając jednak z Veracruz (1:4).