Alfonso de Bourbon
Alfonso Jaime Marcelino Manuel Víctor María de Borbón y Dampierre, znany jako Alphonse de Bourbon, urodził się 20 kwietnia 1936 roku w Rzymie, a zmarł 30 stycznia 1989 roku w Beaver Creek. Był on księciem Kadyksu oraz legitymistycznym pretendentem do tronu Francji (jako Alfons II), z tytułem księcia Andegawenii. W latach 50. i 60. XX wieku rozważano go jako potencjalnego przyszłego króla Hiszpanii.
Alfons przyszedł na świat w rzymskiej klinice Santa Anna jako najstarszy syn infanta Jaimego de Borbón, drugiego syna króla Hiszpanii Alfonsa XIII, oraz jego małżonki Emmanuelle de Dampierre, córki Rogera, 2. księcia San Lorenzo. Jego ojciec zrzekł się wszelkich pretensji do tronu Hiszpanii, który utracono w 1931 roku, ogłaszając się natomiast legitymistycznym następcą tronu Francji jako głowa rodu Burbonów i potomek króla Ludwika XIV. Alfons został ochrzczony przez kardynała Eugenia Pacellego (późniejszego papieża Pius XII) w Palazzo Ruspoli przy Via del Corso, pałacu jego babki macierzystej.
W 1941 roku rodzina Alfonsa przeprowadziła się do Szwajcarii, gdzie rozpoczął naukę w Collège Saint-Jean we Fribourgu. 8 grudnia 1946 roku przystąpił do Pierwszej Komunii, której udzielił mu kardynał Pedro Segura y Sáenz, arcybiskup Sewilli.
25 listopada 1950 roku otrzymał od ojca tytuł księcia de Bourbon, a następnie tytuł księcia Burgundii. Alfons studiował prawo oraz nauki polityczne na Uniwersytecie Madryckim, a następnie odbył służbę wojskową w Hiszpanii. W latach 1970–1973 pełnił funkcję hiszpańskiego ambasadora w Sztokholmie. W 1973 roku objął prezesurę Hiszpańskiego Instytutu Kultury i rozpoczął pracę w madryckim banku.
8 marca 1972 roku w Madrycie poślubił Maríę del Carmen Martínez-Bordiú, wnuczkę generała Francisco Franco (ur. 26 lutego 1951), córkę Krzysztofa Martinez y Bordiu. Z tej okazji Alfons otrzymał tytuł księcia Kadyksu oraz prawo do używania predykatu „Jego Królewskiej Wysokości” (22 listopada). W tamtym czasie Franco rozważał uczynienie Alfonsa swoim następcą, zanim ostatecznie wybrał Juana Carlosa (przyszłego króla). Alfons i María del Carmen rozwiedli się w 1982 roku, mając dwóch synów:
- Francisca de Asís (22 listopada 1972 – 7 lutego 1984), mianowanego 13 października 1973 roku księciem Bretanii oraz 3 sierpnia 1975 roku księciem Burgundii, który zginął w wypadku samochodowym niedaleko Pampeluny.
- Luisa (ur. 25 kwietnia 1974), księcia Kadyksu i legitymistycznego pretendenta do tronu Francji z tytułem księcia Andegawenii.
Po śmierci ojca w 1975 roku Alfons stał się legitymistycznym pretendentem do tronu Francji jako Alfons II. W tym samym roku podpisał akt objęcia tronu Hiszpanii przez swojego stryjecznego brata Juana Carlosa I. W 1984 roku doznał poważnych obrażeń w wypadku pod Pampeluną, w którym zginął jego najstarszy syn. W 1982 roku rozwiódł się z żoną, a rozwód został potwierdzony przez trybunał papieski w 1986 roku. W 1987 roku nowy statut rodziny królewskiej odebrał mu predykat „Jego Królewskiej Wysokości”.
Alfons zmarł 30 stycznia 1989 roku w Beaver Creek w stanie Kolorado podczas jazdy na nartach, gdy stalowa lina odcięła mu głowę. Jego pretensje do tronu Francji odziedziczył syn, Luís.
Bibliografia
Isabelle Bricard, Dynastie panujące Europy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7391-767-5, tłum. Grażyna i Jacek Schirmerowie
