Alfonso Fróilaz, znany jako Garbaty
Alfonso Fróilaz, zwany Garbatym (el Jorobado; data urodzenia nieznana, zmarł prawdopodobnie w 932 lub później), był królem Galicji oraz Leónu od 925 do 926 roku, a formalnie królem Asturii w latach 925–932. Uznawany jest za najprawdopodobniej syna poprzedniego władcy, Frueli II. Z racji krótkiego panowania nie figuruje w spisie królów jako Alfons II (w Leónie) ani Alfons IV (w Galicji), często mylony jest z następcą, Alfonsem IV Mnichem.
Alfonso był najprawdopodobniej jedynym synem z małżeństwa króla Galicji, Leónu i Asturii, Frueli II oraz Nunilo Jimeny, jego pierwszej żony, która czasami była związana z dynastią Jimenez. Po śmierci ojca w sierpniu 925 roku, przejął przynajmniej formalnie władzę w królestwach Galicji, Leónu oraz Asturii (która została włączona do Leónu w 924). Wsparcie otrzymał od synów Frueli II z drugiego małżeństwa, Ordoño i Ramiro. Już na początku 926 roku jego kuzyni, synowie króla Leónu Ordoño II (który zmarł w 924, a jego władzę uzurpował Fruela II): Alfons, Ramiro i Sancho, sprzymierzyli się z Nawarrą, Portugalią oraz galicyjską szlachtą, co doprowadziło do odsunięcia Alfonsa Fróilaza od władzy nad wszystkimi terytoriami. Pokonany monarcha uciekł do Asturii, a 12 lutego 926 roku obwołano królem Alfonsa IV Mnicha. Następnie synowie Ordoño II podzielili się władzą: Alfons objął León (a od 929 również Galicję), natomiast Ramiro II – niewielkie tereny w pobliżu Coimbry. Sancho I Ordóñez, rządząc w Galicji, prowadził niezależną politykę aż do 929. Crónica de Sampiro informuje, że formalnie zachował tytuł króla Asturii do 932 roku oraz że rządził łącznie przez 7 lat i 7 miesięcy, co potwierdzają wydane dokumenty, w tym donacja z 20 marca 927 roku dla Liébana. Gdy w 931 roku Alfons IV został zmuszony do abdykacji przez Ramiro II, Alfonso Fróilaz próbował z braćmi przejąć po nim władzę. Jego plany zostały pokrzyżowane przez Ramiro II, który sam został władcą, a przeciwnik i jego bracia (w tym Alfons IV, który starał się odzyskać władzę) zostali zesłani do klasztoru i oślepieni w 932 roku. Ostatnie informacje o Alfonsie Fróilazie pochodzą z wiadomości o jego wtrąceniu do klasztoru. Nie ma dowodów na to, aby miał potomków.
Pochówek
Król Leónu Alfons V zlecił przeniesienie szczątków Alfonsa Fróilaza, jego braci oraz Alfonsa IV Mnicha z klasztoru Ruiforco do bazyliki św. Izydora w León, gdzie zostali pochowani w masowym grobie obok innych władców Leónu. Przy tym grobie Alfons V zlecił budowę ołtarza ku czci świętego Marcina.
Przypisy
Bibliografia
Biografia na FMG.ac (ang.)
Biografia na CondidodeCastilla.es (hiszp.)