Alfonso Fadrique
Alfonso Fadrique był namiestnikiem Księstwa Aten w latach 1316 – 1330, pełniąc tę funkcję z ramienia książąt: Manfreda Aragońskiego oraz Wilhelma II Aragońskiego. Był naturalnym synem Fryderyka II Aragońskiego.
Życiorys
Po śmierci don Berenguera, Alfonso objął stanowisko namiestnika Księstwa Aten. Umiejętnie wykorzystał atuty Kompanii, takie jak ich waleczność oraz niekorzystna reputacja. Po zgonie Jana I Angelosa przyłączył do Aten południową część Tesalii, w tym Neopatras. Wysunął również roszczenia do spadku po teściu, Bonifacym z Werony, który był jednym z trzech feudałów rządzących Eubeą za zgodą Wenecjan. Ostatecznie pomiędzy księciem Aten a Wenecją zawarto traktat pokojowy, który zabezpieczał weneckie terytoria; dokument ten był wielokrotnie odnawiany. Alfonso Fadrique zapisał się w historii jako dobry zarządca, a jego wpływy umożliwiły jego potomkom, Jakubowi i Ludwikowi, odegranie kluczowej roli wśród możnowładców katalońskich rządzących Księstwem.
Był także hrabią Salony w latach 1318–1338. Po nim w Salonie władzę przejął Pedro I Fadrique.
Bibliografia
J. Bonarek, Grecja po IV krucjacie…, w: J. Bonarek (red.) Historia Grecji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, s. 374. ISBN 83-08-03819-0.