Alfonso de la Cueva-Benavides y Mendoza-Carrillo
Alfonso de la Cueva-Benavides y Mendoza-Carrillo (urodzony 25 lipca 1574 w Bedmar y Garcíez, zmarł 10 sierpnia 1655 w Maladze) był hiszpańskim kardynałem.
Życiorys
Przyszedł na świat 25 lipca 1574 roku w Bedmar y Garcíez, jako syn Luisa de Cuevy Benavidesa oraz Elviry de Mendoza-Carrillo y Cárdenas. W młodości zdecydował się na karierę wojskową, a następnie objął stanowisko głównodowodzącego na Wyspach Kanaryjskich. W latach 1606–1614 pełnił funkcję ambasadora Hiszpanii w Republice Weneckiej, a po otrzymaniu nominacji kardynalskiej został także protonotariuszem apostolskim.
5 września 1622 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santi Silvestro e Martino ai Monti. W latach 1635–1636 sprawował urząd kamerlinga Kolegium Kardynałów. 9 lipca 1635 roku awansował do rangi kardynała prezbitera, przyjmując kościół tytularny Santa Balbina. 17 października 1644 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa, otrzymując diecezję suburbikarną Palestrina, a sześć dni później przyjął sakrę. W 1648 roku został biskupem Malagi, jednak na objęcie diecezji musiał czekać trzy lata. Zmarł 10 sierpnia 1655 roku w Maladze.
