Alfonso Castaldo (ur. 6 listopada 1890 w Casorii, zm. 3 marca 1966 w Neapolu) był włoskim duchownym katolickim, kardynałem oraz Arcybiskupem Neapolu.
Życiorys
Święcenia kapłańskie otrzymał 8 czerwca 1913 roku. W latach 1915–1918 pełnił funkcję kapelana w armii włoskiej. Od 1918 do 1934 roku był proboszczem w kościele św. Maura w Casorii. 27 marca 1934 roku papież Pius XI mianował go biskupem Pozzuoli.
Sakrę biskupią przyjął 30 czerwca 1934 roku z rąk kardynała Alessio Ascalesi, przy współudziale biskupów Salvatore del Bene i Salvatore Meo jako współkonsekratorów. 14 stycznia 1950 roku uzyskał tytuł biskupa tytularnego Salonik, został biskupem koadiutorem Neapolu oraz administratorem apostolskim Pozzuoli. 16 sierpnia 1958 roku objął Arcybiskupstwo Neapolu.
15 grudnia 1958 roku papież Jan XXIII podniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Callisto. 5 sierpnia 1958 roku otrzymał również tytuł biskupa ad personam Pozzuoli. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II oraz w konklawe, które wybrało Pawła VI.
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Catholic Hierarchy
