Alfons Emil Józef Vacqueret, znany również jako Gryf (urodzony 23 czerwca 1898 w Warszawie, zmarł 31 stycznia 1991 w tym samym mieście) był rotmistrzem Wojska Polskiego oraz oficerem Armii Krajowej.
Życiorys
Urodził się 23 czerwca 1898 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny o francuskich korzeniach. Jego pradziadek, Bernard Vacqueret (1789–1869), był majorem wojsk napoleońskich oraz adiutantem Napoleona Bonaparte. Po rewolucji lipcowej w 1830 roku osiedlił się na terenach polskich, natomiast dziadek, Aleksander Vacqueret, był powstańcem styczniowym i zesłańcem.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego, gdzie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 12 lutego 1923 roku prezydent RP awansował go na porucznika, ze starszeństwem od 1 stycznia 1923 oraz 6. lokatą w korpusie oficerów jazdy (w 1932 roku uzyskał 1. lokatę). Na przełomie lat 20. i 30. służył jako oficer zawodowy w 1 pułku szwoleżerów w garnizonie Warszawa.
We wrześniu 1930 roku został przydzielony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. Następnie awansował do stopnia rotmistrza. W latach 20. i 30. pełnił także rolę adiutanta ministra spraw wojskowych, Józefa Piłsudskiego. W latach 30. był adiutantem Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych oraz Marszałka Polski, gen. Edwarda Śmigłego-Rydza. Towarzyszył mu m.in. podczas wizyty we Francji na przełomie sierpnia i września 1936 roku. Od 1 września 1933 roku był przydzielony na kolejne trzy miesiące z 1 pułku szwoleżerów do składu osobowego inspektora armii gen. Śmigłego-Rydza.
Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej, działając jako oficer w stanie spoczynku, włączył się w działalność Armii Krajowej. Uczestniczył w powstaniu warszawskim w 1944 roku, pełniąc funkcję dowódcy batalionu szkieletowego „Oaza”, który został utworzony w 5 Rejonie Obwodu Mokotów AK (Sadyba oraz wieś Czerniaków). Po zakończeniu walk opuścił Warszawę wraz z ludnością cywilną.
Zmarł 31 marca 1991 roku. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 174-6-7).
Ordery i odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (17 marca 1934)
Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (1930)
Oficer Orderu Legii Honorowej (III Republika Francuska, 1936)
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Wiadomości bieżące. Z miasta. Piękna symbolika. „Kurjer Warszawski”, s. 5, Nr 250 z 12 września 1936.
Powstańcze biogramy. Alfons Vacqueret. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2015-11-26].
