Alfons książę Kalabrii
Alfons Maria Leon Christian Alfonso de Liguori Antoine Carlos Andre Francis Xavier de Borbón-Dos Sicilias y Borbón (ur. 30 listopada 1901, zm. 3 lutego 1964) był książęciem Obojga Sycylii oraz książęciem Kalabrii. Od 1960 roku, aż do swojej śmierci, był jednym z dwóch pretendentów do tytułu głowy Królewskiej Rodziny Burbonów Sycylijskich (pochodzących z linii Kalabria). Drugim pretendentem był Ranieri, książę Castro.
Rodzina
Alfons był synem księcia Carlosa Tancredi (1870–1949) oraz jego pierwszej żony, Marii de las Mercedes, infantki hiszpańskiej i księżnej Asturii (1880–1904). Miał dwoje młodszego rodzeństwa: Ferdynanda (1903–1905) oraz Izabelę Alfonsinę (1904–1985), żonę hrabiego Jana Kantego Zamoyskiego.
W 1904 roku matka Alfonsa zmarła w trakcie porodu. Ponieważ jej ojciec, król Hiszpanii Alfons XII Burbon, miał wówczas tylko drugą córkę, Alfons, jako najstarszy syn Marii Mercedes, został uznany za następcę tronu hiszpańskiego. Pełnił tę rolę aż do narodzin pierwszego syna kolejnego króla, Alfonsa XIII Burbona.
W 1907 roku ojciec Alfonsa ponownie ożenił się z Ludwiką Orleańską (1882–1958), córką Filipa Orleańskiego, hrabiego Paryża. Z tego małżeństwa urodziło się czworo dzieci, które stały się przyrodnim rodzeństwem Alfonsa.
Małżeństwo i potomstwo
Alfons ożenił się z księżniczką Alicją Burbon-Parmeńską (ur. 1917), córką Eliasza, księcia parmeńskiego. Para ta miała troje dzieci:
- księżniczka Teresa Burbon-Sycylijska (ur. 6 lutego 1937), żona Inigo Moreno y Artega, markiza de Laula, matka siedmiorga dzieci,
- infant Karol Burbon-Sycylijski (ur. 16 stycznia 1938), książę Kalabrii,
- księżniczka Inés María Burbon-Sycylijska (ur. 18 lutego 1940), żona Don Luis Morales y Aguado, matka pięciorga dzieci.
