Alfons Spiller (urodzony 3 października 1894 roku w Wilkowie, zmarły 18 sierpnia 1978) był polskim lekarzem, chirurgiem, politykiem oraz burmistrzem Mysłowic w okresie od 30 stycznia do 15 lutego 1945 roku.
Życiorys
Spiller przyszedł na świat w Wilkowie, w powiecie prudnickim na Górnym Śląsku, w rodzinie zajmującej się rolnictwem. Po ukończeniu szkoły powszechnej w swojej rodzinnej miejscowości, kontynuował naukę w gimnazjum w Prudniku, które później przekształcono w I Liceum Ogólnokształcące. Maturę zdał kilka tygodni przed wybuchem I wojny światowej i został wcielony do armii pruskiej.
Po wojnie, w 1919 roku, rozpoczął studia na Wydziale Medycyny Śląskiego Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. W ostatnich latach studiów aktywnie uczestniczył w akcji plebiscytowej. W 1922 roku uzyskał tytuł doktora medycyny, a jeszcze w tym samym roku, przed przejęciem wschodniego Górnego Śląska przez polskie władze, osiedlił się w Mysłowicach. Do 1929 roku pracował w Szpitalu Brackim. W 1923 roku nostryfikował swój niemiecki dyplom doktora medycyny na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1929 roku zwyciężył w konkursie na stanowisko kierownika Szpitala Gminnego w Szopienicach. W 1931 roku objął stanowisko szefa oddziału w Szpitalu Miejskim, a w 1937 roku został dyrektorem tego szpitala. Angażował się również w działalność społeczno-polityczną jako członek Narodowej Partii Robotniczej.
W momencie wybuchu II wojny światowej w 1939 roku, Spiller został powołany do Wojska Polskiego. Po zakończeniu kampanii wrześniowej trafił do niewoli niemieckiej, jednak już w październiku wrócił do pracy w Szpitalu Miejskim. Z powodu jego pro-polskiej postawy i aktywności podczas plebiscytu na Górnym Śląsku, na początku 1940 roku został umieszczony w obozie koncentracyjnym. Z uwagi na brak lekarzy w mieście, nazistowskie władze lokalne, przy pomocy Wojewódzkiej Izby Lekarskiej, podjęły starania o jego uwolnienie. Po kilku miesiącach Spiller wrócił do Mysłowic, gdzie pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim do momentu wkroczenia Armii Czerwonej w dniu 27 stycznia 1945 roku.
Po dwudniowej kadencji burmistrza Augustyna Muszały, wojskowy pełnomocnik grupy operacyjnej zaproponował Spillera na to stanowisko. Pełnomocnik był zainteresowany jego przynależnością partyjną. Ktoś obecny na sali zaznaczył, że Spiller należy do NPR, jednak pełnomocnik usłyszał PPR (Polska Partia Robotnicza) i powołał Spillera na burmistrza. Pełnił tę funkcję od 30 stycznia do 15 lutego 1945 roku, po czym został usunięty z urzędu przez władze komunistyczne, gdy wyjaśniono nieporozumienie dotyczące jego przynależności politycznej.
Po 19 lutego 1945 roku Spiller ponownie rozpoczął pracę w Szpitalu Miejskim, gdzie pełnił rolę lekarza oraz dyrektora. W czerwcu 1951 roku został zwolniony z powodu swojej działalności w okresie międzywojennym. Do 1962 roku pracował jako lekarz rejonowy dla kolejarzy w Mysłowicach, zatrudniony przez Dyrekcję Okręgową Kolei Państwowych w Katowicach. Alfons Spiller był dwukrotnie żonaty i miał dwie córki oraz syna Zbigniewa, który był lekarzem weterynarii, zmarłym w wyniku wypadku motocyklowego w wieku 28 lat. Zmarł 18 sierpnia 1978 roku i został pochowany na starym cmentarzu obok swojej drugiej żony.
Przypisy
