Alfons Małecki (urodzony 13 grudnia 1911 w Recklinghausen, zmarły 18 marca 1993 we Wrocławiu) był polskim lekkoatletą, specjalizującym się w biegach sprinterskich oraz wielobojach.
Kariera
Małecki aktywnie startował zarówno przed, jak i po II wojnie światowej. W 1935 roku zdobył tytuł mistrza Polski w sztafetach 4 × 100 metrów oraz 4 × 400 metrów. W 1949 roku zdobył mistrzostwo Polski w pięcioboju i dziesięcioboju, a także w 1950 roku wywalczył brązowy medal w pięcioboju. Dodatkowo w 1949 roku zdobył brąz w sztafecie 3 × 1000 metrów oraz w 1950 roku w sztafecie szwedzkiej. Był również halowym wicemistrzem Polski w skoku o tyczce w 1948 roku, a w 1939 roku zdobył brązowy medal w skoku w dal oraz w biegu na 60 metrów przez płotki w 1949 roku.
Rekordy życiowe
Małecki reprezentował kluby sportowe takie jak Warta Poznań (1931-1937), Betka Krotoszyn (1938-1939), WTW Krotoszyn (1939), Pafawag Wrocław (1947), Społem Wrocław (1948) oraz Spójnia Wrocław (1949-1950). W 1930 roku ukończył Szkołę Handlową. Po zakończeniu kariery sportowej, został trenerem oraz sędzią międzynarodowym w lekkoatletyce.
Przypisy
