Alfons López López OFMConv., (hiszp.) Alfonso López López (urodzony 16 listopada 1878 w Secorún, zmarł 3 sierpnia 1936 w Samalus na terenie Archidiecezji barcelońskiej) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik oraz ojciec zakonny z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, będący ofiarą prześladowań antykatolickich podczas hiszpańskiej wojny domowej.
Życiorys
Urodził się w Diecezji Jaca, gdzie na chrzcie nadano mu imię Federico. W 1906 roku, kierując się powołaniem, wstąpił do zakonu franciszkańskiego w Granollers. Po odbyciu formacji we włoskim Osimo, w 1908 roku złożył Profesję zakonną, a w 1911 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W tym czasie przyjął imię zakonne Alfons. Został skierowany do Loreto, gdzie przez trzy lata (1912–1915) pełnił funkcję spowiednika. Po powrocie do klasztoru w Granollers został magistrem postulantów i nowicjuszy.
Alfons López López w swoim apostolacie kierował się miłością do Boga i bliźnich, a także oddaniem Najświętszej Maryi Pannie. W pracy z kandydatami do życia konsekrowanego odnosił sukcesy, kierując się przykładem własnego życia.
W obliczu wybuchu wojny domowej w Hiszpanii, kiedy rozpoczęły się prześladowania katolików, 20 lipca 1936 roku bojownicy Iberyjskiej Federacji Anarchistycznej spalili klasztor w Granollers, a on ukrył się u przyjaciół. Został jednak zatrzymany razem z bratem zakonnym Michałem Remónem Salvadorem i, za cenę swojego życia, odmówił apostazji. Zostali rozstrzelani wieczorem 3 sierpnia w Samalus.
Proces beatyfikacyjny odbył się w Barcelonie w latach 1953–1961. Został beatyfikowany w grupie Józefa Aparicio Sanza oraz 232 towarzyszy, którzy jako pierwsi zostali wyniesieni na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku.
Wspomnienie liturgiczne jest obchodzone przez katolików w dniu jego śmierci (3 sierpnia), a także w grupie męczenników 22 września.
Zobacz też
- cnoty kardynalne
- wolność religijna
