Alfons Kułakowski (ur. 9 maja 1927 w Osiczynie koło Berdyczowa, zm. 28 grudnia 2020 w Olsztynie) był polskim malarzem współczesnym, reprezentującym styl postimpresjonizmu i specjalizującym się w malarstwie pejzażowym.
Życiorys
Alfons Kułakowski spędził swoje dzieciństwo oraz młodość w Bakczarze na Syberii, gdzie wraz z rodziną został przymusowo przesiedlony. W 1944 roku udało mu się uciec do Kazachstanu. W 1945 roku rozpoczął studia malarskie w Ałmaty, gdzie w 1952 roku zorganizował swoją pierwszą indywidualną wystawę. W 1953 roku przeniósł się do Samary, a trzy lata później został członkiem Związku Plastyków ZSRR. W 1992 roku powrócił do Ałma-Aty, a jego prace były prezentowane w Moskwie, Leningradzie, Samarze i innych miastach Rosji. Był głównym malarzem w Fundacji Sztuki oraz rektorem Szkoły Reklamy w Samarze.
W 1997 roku uzyskał polskie obywatelstwo i wraz z bratem Mieczysławem, który był od niego starszy o trzy lata, przyjechał do Polski jako repatriant. Bracia Kułakowscy zamieszkali w Witoszewie w powiecie Iławskim, gdzie Alfons marzył o stworzeniu domu-pałacu, który pomieściłby galerię jego prac, zarówno tych przywiezionych z Rosji, jak i tworzonych w Polsce.
W lutym 2009 roku Alfons Kułakowski został zaproszony na wystawę do Pałacu Narodów w Brukseli. Niestety, w tym samym okresie jego dom w Witoszewie uległ pożarowi, w wyniku czego zniszczono około 6 tysięcy obrazów. Artysta, mimo zaawansowanego wieku, nie zrezygnował z twórczości i powrócił do malowania. Dzięki funduszom uzyskanym ze sprzedaży obrazów wystawianych w Brukseli, rodzina Kułakowskich mogła odbudować swój dom, a już w 2010 roku bracia z rodzinami powrócili do wyremontowanego miejsca.
Ostatnie lata swojego życia spędził w Olsztynie, gdzie zmarł 28 grudnia 2020 roku. Został pochowany na cmentarzu w Jerzwałdzie.
W styczniu 2016 roku w olsztyńskiej Filharmonii odbył się przedpremierowy pokaz filmu „Bracia”, wyreżyserowanego przez Wojciecha Staronia. Dokument ten, opowiadający historię życia Alfonsa i Mieczysława Kułakowskich, zdobył wiele nagród, w tym nagrodę specjalną na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno.
Alfons Kułakowski był podziwiany przez światowej sławy jazzowego pianistę Leszka Możdżera, który wielokrotnie występował dla niego i w wywiadach wyrażał swoją fascynację mistrzem, marząc o byciu takim jak on.
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego w dziedzinie kultury (2009)
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)
