Alfons Klafkowski
Alfons Klafkowski (ur. 2 sierpnia 1912 w Poznaniu, zm. 10 lipca 1992 tamże) był polskim prawnikiem i politykiem, który pełnił funkcję posła na Sejm PRL w VI i VIII kadencji, a także był członkiem Rady Państwa w latach 1982–1985 oraz prezesem Trybunału Konstytucyjnego w latach 1985–1989.
Życiorys
Studiował na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie ukończył naukę w 1935 roku. W 1956 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1962 roku profesora zwyczajnego nauk prawnych. Był bezpartyjny i przynależał do Stowarzyszenia „Pax”.
Od 1945 roku był związany z Uniwersytetem Poznańskim jako pracownik naukowo-dydaktyczny, pełniąc m.in. funkcje kierownika Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego w latach 1950–1968, prodziekana (1950–1952) i dziekana (1952–1955) Wydziału Prawa, rektora (1956–1962) oraz kierownika Instytutu Nauk Prawno-Ustrojowych (1968–1978).
W okresie 1972–1976 oraz 1980–1985 był posłem na Sejm PRL VI i VIII kadencji. W latach 1982–1985 zasiadał w Radzie Państwa, a od 1 grudnia 1985 do 1 grudnia 1989 pełnił funkcję prezesa Trybunału Konstytucyjnego jako pierwszy w tej roli. W 1983 roku został wybrany do Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego oraz Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
13 kwietnia 1989 roku objął stanowisko przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej i pełnił tę funkcję podczas wyborów 4 czerwca.
W 1973 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a w 1991 roku Uniwersytetu Wrocławskiego.
Był odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą, Komandorskim (1964) i Kawalerskim (1956) Orderem Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy oraz Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”. W 1976 roku został laureatem Nagrody Państwowej I stopnia.
Klafkowski był współzałożycielem Instytutu Zachodniego oraz członkiem Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Jest autorem licznych publikacji z zakresu prawa międzynarodowego publicznego, w tym książki „Problematyka indywidualnych odszkodowań wojennych w związku z II wojną światową” (Poznań 1991). Wśród jego doktorantów był m.in. Jan Kulczyk.
Zmarł 10 lipca 1992 roku w Poznaniu, gdzie został pochowany na Cmentarzu Junikowskim.
Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL
Na podstawie dokumentów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej stwierdzono, że w latach 1953–1971 był agentem-informatorem (tajnym współpracownikiem) Służby Bezpieczeństwa PRL, posługującym się pseudonimem „Alfa”.
Upamiętnienie
W 2004 roku ukazała się publikacja Tadeusza Gadkowskiego i Jerzego Tyranowskiego w serii „Magistri Nostri. Profesorowie Wydziału Prawa Poznańskiego Uniwersytetu”, która została poświęcona pamięci profesora Klafkowskiego.
Przypisy
Bibliografia
Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa: PWN, 1991, s. 372.
Prof. zw. dr Alfons Klafkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-03-02].
Linki zewnętrzne
Sylwetka w poczcie rektorów UAM. amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-25)].
