Alfons Grotowski
Alfons Grotowski (urodzony 23 lutego 1833 w Żarnowcu, zmarły 18 września 1922 w Warszawie) był inżynierem sanitarnym oraz jednym z współtwórców warszawskich wodociągów i kanalizacji.
Życiorys
Ukończył Szkołę Wyższą Realną w Kielcach. Od 1850 roku pracował w Zarządzie Komunikacji w Warszawie. W 1868 roku zaprojektował oraz zbudował wodociąg praski, który funkcjonował w latach 1869–1896.
W 1874 roku stanął na czele komisji, która zdecydowała o powierzeniu Williamowi Lindleyowi projektu oraz budowy systemu wodociągów i kanalizacji dla Warszawy. W latach 1887–1889 pełnił funkcję starszego inżyniera miasta Warszawy. Od 1881 do 1889 roku był członkiem Komitetu Budowy Kanalizacji i Wodociągów, który nadzorował realizację projektu. Później objął stanowisko zastępcy Williama H. Lindleya, kierując budową wodociągów i przekazując Lindleyowi niezbędne informacje.
W 1897 roku był jednym z inicjatorów oraz założycieli Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego. Działał także w warszawskim oddziale Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu oraz w Stowarzyszeniu Techników. Wspólnie z Józefem Orłowskim zaprojektował fontannę, która obecnie znajduje się przed kinem „Muranów” w Warszawie. W czerwcu 1906 roku był ofiarą zamachu, podczas którego został ranny w głowę od strzałów z broni palnej.
W 1936 roku, z okazji 50. rocznicy uruchomienia Filtrów Lindleya na placu Starynkiewicza w Warszawie, utworzono skwer jego imienia.
Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera A, rząd 2, grób 1/2).
Przypisy
Bibliografia
Bartłomiej Kaczorowski: Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-08836-2. Brak numerów stron w książce.
