Alfons Gorbach (urodzony 2 września 1898 w Imst, zmarły 31 lipca 1972 w Grazu) był austriackim politykiem, więźniem politycznym oraz działaczem Austriackiej Partii Ludowej (ÖVP). Pełnił funkcję lidera tej partii w latach 1960–1963, a od 1961 do 1964 był kanclerzem Austrii.
Życiorys
W czasie I wojny światowej służył w armii Austro-Węgier jako żołnierz piechoty, gdzie walczył na froncie włoskim. W wyniku odniesionych ran stracił nogę. Po wojnie podjął studia z zakresu prawa na Uniwersytecie w Grazu, które zakończył w 1922 roku. Angażował się w Austriacką Partię Chrześcijańsko-Społeczną, pełniąc funkcję radnego miejskiego w Grazu oraz członka władz Styrii, gdzie zajmował się edukacją. Był również członkiem regionalnego parlamentu. W latach 1933–1938 przewodniczył styryjskiemu oddziałowi Frontu Ojczyźnianego, prorządowej organizacji wspierającej austriackich dyktatorów. Był przeciwnikiem nazizmu oraz aneksji Austrii przez Niemcy. Po anschlussie został aresztowany i spędził lata 1938–1942 oraz ponownie od 1944 do 1945 w niemieckich nazistowskich obozach koncentracyjnych (KL Dachau oraz KL Flossenbürg).
Po zakończeniu wojny wznowił swoją działalność polityczną w ramach Austriackiej Partii Ludowej. W latach 1960–1963 pełnił funkcję przewodniczącego swojego ugrupowania. Od 1945 do 1970 zasiadał w Radzie Narodowej jako poseł. W latach 1945–1953 oraz 1956–1961 był trzecim przewodniczącym niższej izby parlamentu. Od kwietnia 1961 do kwietnia 1964 sprawował urząd kanclerza. W 1965 wziął udział w wyborach prezydenckich, zdobywając 49,3% głosów, jednak przegrał z Franzem Jonasem.
Przypisy
