Alfons Fischer (znany również jako Fiszer) (urodzony w 1885 roku w Łodzi, zmarł 15 sierpnia 1931 roku w tym samym mieście) był polskim architektem.
Życiorys
Był potomkiem Augusta i Emilii z Knoblochów. Kształcił się w łódzkiej Wyższej Szkole Rzemieślniczej, która, pomimo swojej nazwy, była w rzeczywistości średnią szkołą techniczną, gdzie uzyskał dyplom w 1903 roku. Następnie studiował na Wydziale Architektury Politechniki Ryskiej w latach 1903–1911 oraz na Politechnice w Karlsruhe w latach 1906–1907.
Po zakończeniu nauki wrócił do Łodzi, gdzie założył własną pracownię na ulicy Nowo-Targowej (obecnie ul. dr. Seweryna Sterlinga) 7. W okresie międzywojennym był aktywnym członkiem łódzkiego Koła Architektów i Budowniczych, gdzie uczestniczył w opiniowaniu planu regulacyjnego miasta opracowanego w 1928 roku przez prof. Władysława Michalskiego (architekt, 1892–1944).
Znaczące osiągnięcia zawodowe w Łodzi:
- Projekt siedziby Banku Spółek Niemieckich w Polsce przy alei T. Kościuszki 47, zrealizowany w latach 1930–1931 – budynek modernistyczny o niskiej bryle, który został wzbogacony o boczne skrzydło przekształcane przez Eugeniusza Tatarę i Franciszka Brunona Haesnera.
- III nagroda w konkursie na gmach Seminarium Nauczycielskiego przy ul. Wysokiej w 1925 roku, przy współpracy z Henrykiem Hirszenbergiem.
- III nagroda w konkursie na gmach szkolny na Brusie, w rejonie zbiegu ul. Krzemienieckiej z ul. Konstantynowską w 1925 roku, również wspólnie z Henrykiem Hirszenbergiem.
Przypisy
Bibliografia
Krzysztof Stefański, Ludzie, którzy zbudowali Łódź. Leksykon architektów i budowniczych miasta (do 1939 roku), Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, Łódź 2009, s. 54–55, ISBN 978-83-61253-44-0.
Jacek Strzałkowski, Architekci i budowniczowie w Łodzi do 1944 roku, Łódź: Jacek Strzałkowski, 1997, s. 58, ISBN 83-906647-4-7, OCLC 836572686.
„Neue Lodzer Zeitung” 1931, nr 34, s. 2 [wspomnienie]
