Alfons Faściszewski

Alfons Faściszewski, znany jako Konar, Brodacz i Majster (urodzony 12 grudnia 1901 roku w Stryju, zmarł 29 stycznia 1944 roku w Ernestynowie) był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej, a także żołnierzem ruchu oporu od 1940 roku oraz majorem Armii Krajowej.

Życiorys

W 1918 roku przerwał naukę w szkole średniej i ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w łączności 3 pułku ułanów i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych pracował jako nauczyciel w szkołach powszechnych. W 1938 roku ukończył zaocznie studia pedagogiczne i objął stanowisko kierownika szkoły w Końskowoli.

Od 1940 roku był organizatorem konspiracji w powiecie puławskim, redagując m.in. pismo konspiracyjne „Wisła”. Został dowódcą Związku Odwetu AK w okręgu lubelskim. Od kwietnia 1942 roku był poszukiwany przez Gestapo i ukrywał się w Żyrzynie oraz okolicach.

Zginął 29 stycznia 1944 roku w Ernestowie, gdzie został zamordowany wraz ze swoim adiutantem, oficerem Kedywu Tadeuszem Ruszczykowskim, przez grupę własowców. Początkowo pochowano go w Ernestynowie, a następnie przeniesiono na cmentarz w Żyrzynie.

W lutym 1944 roku pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz awansowano na stopień podpułkownika Wojska Polskiego. W 2017 roku otrzymał również Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.